Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
głogowskiego
9
.Jestonpozbawionymiejscawystawienia,ale—jakożedoty-
czynadaniadlamiastaGłogowaiprawmiasta—przypuszczaćwolno,żewy-
danogojużwGłogowie.KsiążęopuściłzatemjużchybaWrocław
10
.Wkrót-
cedoWrocławiawkroczyłwezwanyprzezbuntownikówksiążęlegnickiHen-
rykGruby.Już22VIIpotwierdziłmiastuprzywileje
11
,cowskazuje,żebyłyto
pierwszednijegorządów.Dnitychdotyczy,jaksięprzeważnieprzyjmuje,nie-
datowanerozporządzenieradywrocławskiej,zachowanewpóźniejszejkopii
12
.
Radawobeczamieszaniapośmierciksięciarozkazujesięuzbroićistrzecumoc-
nieńpodgroźbąsurowychkar.Pełnojest—mówirozporządzenie—obcych,
którzymogąbyćagentamiwroga.Czujesięatmosferębezpośredniegozagro-
żenia,jakiezawisłonadmiastem.
Zdaniemwiększościbadaczybyłtoprzedewszystkimbuntmieszczan,poparty
jedynieprzezczęśćrycerstwa
13
.Rolainicjującaprzypadłanapewnorzeczywiście
mieszczaństwuwrocławskiemu—cytowanerozporządzenieradymiejskiejwska-
zujenapoczątkoweosamotnieniemiastawoporzewobecwładcy.HenrykGru-
byzresztąwjednymzpierwszychdokumentówpowoływałsięnaelekcjęprzez
mieszczan(wymienionychnapierwszymmiejscu)iziemian
14
.Motywy,jakimi
kierowalisięwrocławianie,niesąjasne.Wysuwaneprzypuszczenia,żeobawiano
sięoszanseutrzymaniaKrakowa,czyteż,żelękanosięGłogowczykafaworyzują-
cegoswójGłogów
15
,niczegoniewyjaśniają:HenrykGrubybyłrównieniepewną
rękojmiązachowaniaMałopolski,amógłionwszakpopieraćkonkurencjęzLeg-
nicy.Podkreślasięteż,żewybórksięcialegnickiegosłużyłinteresomhandlowym
(kluczowahoheStrasseprzezLegnicędoNiemiec)
16
.Szukaćnależałobyjednak
9
Dok.nr9.
10
MalHŚl.s.528,przyjmował(bezpodaniażadnegoźródła),żeGłogowczykustąpił,wcią-
11
guwrześnia.
UBV
,nr461.
12
BrUBs.253,dod.nr1.TylkoMalHŚl.s.500,odnosiłów„trennaśmierćksięcia”do
chwilizgonuHenrykaIII(1266),kiedyjednakbrakbyłopodstawdowprowadzaniamili-
13
tarnegopogotowia.
Por.przyp.5.
14
SUBV
,nr461:postsolumDeumperfidelesetkarissimoscivesnostrosWratizlauienses
pariteretperterrigenasWratizlauiensessumusducatumWratizlauiensemetdominium
consecuti.
15
S.Piekarczyk,StudiazdziejówmiastpolskichwXIII-XIVw.,Warszawa1955,s.124n.;
por.teżMalHŚl.s.528.
16
O.Schwartzer,StadtundFürstentumBreslauinihrerpolitischenUmweltimMittelalter,
ZGS65,1931,s.63n.
27
