Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
swójstyliosiągnięcia.Zaproponowanyprzezniego
programteatralnywychodziłnaprzeciwoczekiwaniom
Gropiusa,aojegooryginalnejwartościstanowiłypojęcia
„człowiek”i„przestrzeń”,centralnedlacałejtwórczości
Schlemmera.
PrzedprzyjęciempropozycjipracywBauhausie,
wgrudniu1920roku,Schlemmerodkilkulatzajmował
sięjużzagadnieniamitańcaizastanawiałsięnad
rozwiązaniamichoreograficznymiiscenograficznymi,nie
będącpewny,czypowiniensiępoświęcićmalarstwu,czy
teatrowi.WstąpieniedoBauhausupozwalałopołączyć
obaobszarytwórczości.Wcześniejszepróbyzaowocowały
nietylkoprzedstawieniaminascenieszkoły,lecztakże
współautorstwemsiedemnastuspektaklizrealizowanych
wlatach1921–1930nascenachzawodowych.
PodejmujączajęciawBauhausiew1921roku,
Schlemmerprowadziłpoczątkowowarsztatrzeźbyi
niezależnieodwarsztatuteatralnegoLotharaSchreyera
kontynuowałpracęnad
Baletem
triadycznym
,doktóregopierwszeszkicepowstałyjuż
wczasachstudenckich,ajegofragmentyporazpierwszy
przedstawionowStuttgarciezokazjidobroczynnych
uroczystościmiejscowegoregimentuw1915.Premiera
całościodbyłasięwewrześniu1922wLandestheater
wStuttgarcie.WykonawcamibylitancerzeAlbert
Burger31iElsaHötzel32orazsamOskarSchlemmer.
WrepertuarzescenyBauhausu
Balettriadyczny
znalazł
sięw1923roku,gdyzokazjiTygodniaBauhausu
zaprezentowanogozamiastnieukończonegospektaklu
przygotowywanegoprzezSchreyera.Należypodkreślić,
że
Balettriadyczny
zrodziłsiępozaBauhausem
ipoprzedziłpóźniejszerefleksjeteoretyczneSchlemmera.
Dwugodzinneprzedstawienieskładałosięzdwóch
części,zbudowanychzescentanecznychozmiennym
nastroju,przechodzącymodżartudopowagi.Pierwsza
częśćbyłaburleskąwcytrynowożółtejtonacji,druga
miałacharakterpoważnejuroczystościnaróżowejscenie,
trzeciabyłamonumentalnymukłademfantastyczno-
mistycznymnaczarnejscenie.Dwanaścietańców