Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
„podziwianiakwiatów”–siedzącychnamatach,wokółplastikowychobrusówrozłożonych
międzykwitnącymidrzewamiwiśniowymi,którychwtymparkurośnieokoło2200.Tradycja
podziwianiakwitnącychdrzewwiśni,kiedyśzastrzeżonadlawyższychwarstwspołecznych,
rozpowszechniłasięiobecniewidokpiknikującychwparkachbiesiadnikówjestwokresie
wiosennympowszechny.Tymbardziejżestacjetelewizyjnenabieżącopodająkomunikaty
dotycząceetapukwitnieniadrzewwiśniowychbędącychjednymzsymbolitegokraju.
Dzisiaj,wostatnimdniuwrześnia,biało-różowychkwiatówkwitnącychwiśninie
zobaczę,aleliściedrzewsąjeszczezielone.Kolorówteżniebrakuje.Nałączącychdrzewa
linkachrozwieszonokolorowekawałkimateriałudozłudzeniaprzypominającesuszącesięna
słońcuprześcieradła.Pnieinnychdrzewotulonotkaninamiwkratkowanewzory.Między
konaramirozpostartoproporceutworzonezezmultiplikowanychtrójkątówmaterii.Połączone
szeregowojedwabnekwadratytworząbarwnerabatyotoczonenaturalnąjużzielenią.The
ClothPark–ot,comożesiękryćpodpojęciem„park”,niezależniejaktęnazwę
zinterpretujemy:ParkTkanin,SzmacianyParkczyjeszczeinaczej–conampodpowienasza
inwencjasłowotwórcza.Miejsceinstalacjiniejestprzypadkowe,tużobokznajdujesię
TokijskieMetropolitalneMuzeumSztuki.ZresztątoniejedynemuzeumwparkuUeno.
JeszczeNarodoweMuzeumNauki,NarodoweMuzeumSztukiZachodniejwgmachu
zaprojektowanymprzezsamegoLeCorbusiera,MuzeumShitamachi(poświęconetradycyjnej
7
