Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
–Możenastępnymrazem.
–Dlaczegoażtakbardzocizależy?Możetotylkogórskalegenda?
…Nieznamnikogo,ktonaprawdęjąwidział.
–Właśniedlategotakmizależy.
Kiedywróciłamdogroty,przydrzwiachmojejkomnatyzastałam
Eleę.Byławściekła.
–Gdziebyłaś,Pola?!
–Nigdzie.
–Acotozaodpowiedź?
–Jaciebieniesprawdzamnakażdymkroku.Mogęchodzić,gdzie
chcę.Jestemdorosła,mamjużdwadzieściapięćlat.
–Japrawieosiemdziesiąt,wiekniematunicdorzeczy.–Lubiła
otymwspominać,bodziękiswejmocywyglądałanamoją
rówieśniczkę.Miaładługie,lśniącewłosy,zawszedoskonaleułożone,
nienagannąfigurę,nieskazitelnącerę,delikatnymakijażiwydawałasię
niepamiętać,żejejwyglądniejestzasługązdrowegoiaktywnego
trybużycia.–Masznadziśzobowiązania.Nigdysięniewysypiasz,
apotempodczasspotkańzprzewodniczkąjesteśnieprzytomna.
–Nierozśmieszajmnie,Eleo.Dobrzewiesz,żetespotkaniaodlat
jużnicminiedają.Wiemwięcejniżona.Znamteksięginapamięć.
Nudzęsię.
–Wtakimraziezmienięciprzewodniczkęduchową.
–Anibynakogo?!–parsknęłamśmiechem.–Uczyłymniejuż
wszystkie.Wieszdobrze,żenajwięcejzawdzięczamtobie.Jestem
gotowa.
–Czekasztylkonamojąśmierć–rzuciłagorzko.
–Niejatopowiedziałam.
–Niemusiałaś.
Wzruszyłamramionamiświadoma,żewtymmiejscunicsięnie
ukryje.
