Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Społeczno-kulturowarefleksjanadtelewizjątelewizjawtrakciezmian
13
zatemlepiejrozumiećsamychsiebieispołeczeństwo,wartobadaćianalizowaćten
wyjątkowyispołecznyfenomen,jakimjesttelewizja.
Niniejszeopracowanieskładasięzdwunasturozdziałów.
Wpierwszymznichzaprezentujęrelacjełączącerzeczywistośćkonstruowaną
przeztelewizjęorazświatobiektywny.Jesttozatemteoretycznarefleksjanadstatu-
semobutychrzeczywistościiichwzajemnymirelacjami.Istotnąkwestiąporuszoną
wtymrozdzialejesttypologiapodstawowychdyskursóworganizującychprzestrzeń
telewizji.Telewizjakonstruujerzeczywistośćwedługwłasnychdyskursywnychre-
gułicech.Sześćwskazanychdyskursówtworzymodel,któryumożliwiaopisanie
telewizjiijejtreści.Dominujedyskursrozrywkistanowiącyjądrowspółczesnejte-
lewizji.Omówiętamtakżeinnesposobyujęciatreścitelewizyjnej-dyskursy:stylu
życia,autoreferencyjny,popularyzatorskiideliberatywny.Dyskursycharakteryzu-
siępłynnymigranicami,toteżróżnetematytelewizyjneczęstoznajdująsięna
granicydwóchlubtrzechznich,wpływającnaorganizacjęogólnejdomenytreści
telewizyjnej.
Drugirozdziałjestpoświęconyanalizieprocesutransformacjiimożliwymscena-
riuszomrozwojutelewizjiwprzyszłościwkontekściezmiantechnologicznych,spo-
łecznychikulturowych.Zostanąwnimomówioneróżnekoncepcjesposobówfunk-
cjonowaniamediumorazkonsekwencjeprzejściaztelewizjianalogowejdocyfrowej.
Wkolejnychrozdziałachprzedstawięistotnezjawiskaicechytelewizjidotyczące
sposobuprowadzenianarracji,tematykiimetodykiprezentowanychtreści.Koncep-
cjatelewizjiautozwrotnejwrazzcharakterystycznądlaniejmetanarracjąiautorefe-
rencyjnościązostanieprzedstawionawrozdzialetrzecim.Wkolejnejczęścipodejmę
natomiasttematykętelewizjibezpośredniegoprzekazuwyrażającejsięwkoncepcji
telewizjiśniadaniowej,którejstrukturaicechyzostanąszczegółowoopisane.
Zperspektywyproblematykizwiązanejzrozrywkowąfunkcjąmediumdokonam
analizytelewizyjnychtreścitypuinformacyjnego,politycznego,edukacyjnego,spo-
łecznegoczysportowego,czyliopiszęwszystkietepola,gdzierozrywkadociera,
modelującistotniecharakterprzekazu.Tezagadnieniaprzedmiotemrozważań,
jakiezaprezentujęwrozdzialepiątym.
Wnastępnym,szóstymrozdzialemonografiipodjęłamproblematykęszerokoro-
zumianegotelewizyjnegoporadnictwa.Przeanalizujętakżezjawiskometamorfoz,
jakimulegająbohaterowieprogramówtelewizyjnychpodwpływempropagowanych
ideisukcesu,orazbajkowychcudownychprzemian.Jestonorozpatrywanewkon-
tekściekulturowymispołecznym.
Telewizyjnyinterwencjonizm,sposobywizualizacjioraznadawaniadramaturgii
kwestiomspołecznymzdominujątematykękolejnejczęściopracowania.Kontynua-
cjategowątkuznajdziesięwrozdzialeósmym,wktórymnapodstawietreściprezen-
towanychwtelewizyjnychprogramachinformacyjnychocharakterzespołecznym
przedstawiamujawniającesięwspołeczeństwienarodowelękiistrachyorazwskażę
paradoksyżyciaspołecznegowtymaspekcie.
Wkolejnejczęścimonografiiporuszękwestiezwiązanezprezentowaniemtre-
ścimedycznychwtelewizjiorazdokonamichinterpretacjiwodniesieniudofunk-