Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
razemnajakieśstanowiskoprzeciwneSokratesowi.
Służąraczejdotego,żebyprzemówieniaSokratesa
podzielićnaczęści,rozbićjenaustępyinazdania
poszczególne.Jakbynauczaniekatechizmowe.
ProtarchosmabyćsynemKalliasa,aleonjestwłaściwie
jakimśnieindywidualnym,papierowymsynemsamego
autora.Jesttojakbyreprezentantprzeciętnego,
przytomnegoczytelnika.Protarchosniezawszesię
orientujewmyślachSokratesa,apytaniazadajejakby
automatycznie–nierazwpołowiezdania,które
Sokratesrozpoczął,abyzrobićpauzęprzedteząlub
przedpytaniem,któresięwdanymmomencie
masformułować.Protarchoszgadzasięnawszystko,
coautoruważazadostateczniejasneicochce,żebynie
ulegałodyskusjinarazie.Wjegoraczejbiernej
obecnościautorjakbyrobiłrachunekizwłasnego
życia.Czydobrzezrobiłsam,żenieposzedłdrogą
KaliklesazdialoguGorgiasz,azostałprzyszkoleiprzy
piórze;niebezmuzykiiniebeztowarzystwa,przy
dobrzepachnącymwiniezSamos.
Gdyporównywaćstosunekautoradorozkoszy,które
życieprzynosi,stosunekwidocznywFajdrosie
irozwiniętytutaj,widaćtupewneuspokojenie.
Onżywopamiętaiteraz,iumieopisaćwzruszenia
iszałymłodychlat,alejużichniechce.Jużwoli,żeby
gozbytsilnewzruszeniacałkiemomijały.Podobnie
będziesiękiedyśHoracymodlił:IntermissaVenusdiu,
parceprecor,precor.
Sokrates,jakzwykle,gubisięwinteresujących
dygresjachnarozlicznetematy;wplatarozważania
metafizyczneiświetneanalizypsychologiczne;ależeby
sięiczytelnikwnichniezgubił,powtarzawkilku
miejscachgłównycelrozważań,streszczagłówne
punktyomówioneizbierapodkoniecwyniki,
doktórychdoszedł.Masięwrażenie,żetopiszemistrz
szkołydlaużytkuprzedewszystkimuczniów;mistrz,
któryjużwie,jakietrudnościnapotykajegonauka
oideachizjakimiprądamispotykająsięjego
uczniowiewdziedziniepoglądównażycie.
