Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
6
Fizjoterapiawchorobachwewnętrznych
lizacjęwkardiologii.Wszystkietekierunkizmiansąwznacznymstopniuspowo-
dowanelawinowympostępemwiedzywewszystkichdyscyplinachklinicznych„hi-
storycznej”interny,trudnymdoopanowaniaprzezjednegolekarza.Widocznejestto
odwielulatwpostaciwąskiegozakresutematycznegopodręcznikówakademickich
orazkongresównaukowych.Obserwujesięjednakodkilkunastulatpowrótdotrak-
towaniainternyjakojednej,specyficznejdziedzinymedycyny.Świadcząotymnowe
edycjesłynnychpodręcznikówinternyDavidsonaczyHarrisona,atakżewydanego
wPolscew2002r.podręcznika„Interna”podredakcjąnaukowąWł.Januszewicza
iF.Kokota.Corazwięcejkongresównaukowychumieszczawnazwie„chorobywe-
wnętrzne”iprzedstawiaosiągnięcianaukowezszerokiegozakresuinterny.Zgodnie
zzakresemtematycznympublikowanychnacałymświeciepodręcznikówakademic-
kichumieszczającychwnazwie„chorobywewnętrzne”możnaprzyjąć,żeterminten
obejmuje:
➝
Chorobysercainaczyń.
➝
Chorobyukładuoddechowego.
➝
Chorobyukładutrawiennego.
➝
Chorobyukładumoczowego.
➝
Chorobyukładukrwiotwórczego.
➝
Chorobyukładuruchu,reumatyczneitkankiłącznej.
➝
Chorobyalergicznenarządówwewnętrznych.
➝
Chorobywydzielaniawewnętrznegoorazzaburzeniaprzemianymaterii.
Ustalającmiejscefizjoterapiiwchorobachwewnętrznych,możnawpewnym
uproszczeniu,pomijającnp.dietetykęczypsychoterapię,przypisaćjejzajęciepola
pozostawionegoprzezchirurgięifarmakoterapię.Najlepiejjeśliznajdujemiejsce
służąceoptymalizacjiprocesówprofilaktyki,leczeniairehabilitacji.Służytemukil-
kaprocesów:
1.
Postępnaukowywszystkichgałęzifizjoterapii.
2.
Maksymalnawiedzalekarzywszelkichspecjalnościomożliwościachudziałufi-
zjoterapiiwkompleksowymleczeniuchoróbnależącychdoichzakresudziałania.
3.
Udziałlekarzyimagistrów-specjalistówwfizjoterapii-wzespołachtera-
peutycznychwwarunkachszpitalnychiambulatoryjnych.
Zawszeistotnymproblememmedycynybyłowspółdziałanieróżnychspecjalności
medycznych,atakżedylematydotyczącewyboruoptymalnychzasadterapii.Naj-
większeproblemydotyczyłypograniczachirurgiiifarmakoterapii.Obecniesąone
rzadszeniżkiedyśnaskutekwypracowywaniaprzeznaukoweautorytetykonsensu-
sówwytyczającychsposobydiagnostykiileczeniaposzczególnychchorób,niestety,
niemożnawnichznaleźć,ajeślitorzadko,fizjoterapii.Czasamiumieszczasięna
końcujednozdanie:„postępowanierehabilitacyjne”.
Tymczasemwdziesiątkachchoróbkażdejspecjalności,nietylkomieszczących
sięwzakresiezainteresowaniainterny,możnaznaleźćmetodyzzakresumedycy-
nyfizykalnejwistotnysposóbpoprawiająceefektywnośćprocesuterapeutycznego.
Międzyinnymisątodziałania:
➝
dynamizującetętnicze,żylneilimfatycznekrążenieobwodowe,
➝
normalizująceciśnienietętniczekrwi,