Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rozpoznana.
Zrezygnowanywsunąłemkomórkędokieszeni,
wcześniejjąwyłączając,izwróciłemsiędoOliviera:
–Maszcoś?
–Samaamfaiprezerwatywy.Nickonkretnego–rzucił
zrezygnowany.
–WidocznieBruce’owiwcalenaCreedzieniezależało.
Inaczejniebyłbytusam.Niepasujemitucoś
–westchnąłem,skupiającmyśli.
–Kolejnazabawka?Ileonichma?
–Nieważne,ileichma,bopoświęcikażdego,byle
mniedosiebiesprowadzić.Wracamy–powiedziałem,
naciągająckapturnagłowę.–Mamdozałatwienia
jeszczedziśbardzoważnąsprawę.Muszęsięumyć
iprzebrać.
Płonąłemzezłości.Obrywajączimnymwiatrem
wtwarz,znówzacząłemtęsknić.TęsknićzaFrancy,która
takbardzomniepotrzebowała,amnieobokniebyło.
Izatonienawidziłemsiebiejeszczebardziej.
***
WczorajwnocyFrancyzostałaprzewiezionanasalę
pooperacyjną.Nigdyniepoczułemsiętakdobrzejak
wtedy,kiedydostałemwśrodkunocywiadomość
odLizzieO’Kelly.Napisała,żeFrancyżyje
iżeprawdopodobnieniebawemsięobudziibędęmógł
jąprzeprosićzawszystko,coprzezemnieprzeszła.
Płakałem.Leżałemnałóżku,wpatrującsięwsufit,
