Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wzależnościodkontekstumożesięwydawaćspokojna,wyważona,lubprzeciwnie,
drażnićkrzykliwością,monumentalnością,nachalnymzaznaczaniemswegoistnienia.
Jestobiektem,któryzaprzyczynązdolnościrozpoznawaniaprzewidywanychreakcji
pobudzawielezmysłów.
Prowokujedorefleksji,dialogu,interpretacji.
Toelementygwarantującekontynuacjężyciaarchitekturzeomniejreprezentacyjnych
cechach,aleitejwspaniałej,zaliczanejdozbioruświatowychikon.Częstopomagająone
wyrywaćsięzmarazmutrwania,zestagnacji.Znurtuobojętnościiprzemilczania,
skazującegonaniebyt.
Stwierdzenie,żenicjużniedasięzrobić–jestem[Tokarczuk2007,5-6],stajesięaktualne
iobecnewodniesieniudoarchitektury,którejzpozycjipodmiotuzawszezagrażaprzejście
dopozycjiprzedmiotu.Niemanicbardziejbolesnegoniżzapomnienie.Wtymprocesie
rolękatalizatoraodgrywazamykającyczas.Niezawszejednakmaonszansęwygrać
zpamięcią,myśląidziałaniem,przestrzeńbowiem,wieleoferując,nieustającoinspiruje.
Inspirujewróżnorodnychkierunkach,często,wydawałobysię,niezależnych,umożliwiając
powstawanienowychpowiązań,odkrywająckolejnepłaszczyznyrobocze.
Zapisfotograficznyjestjednąznich.
Itintriguesthroughtheforeshadowingofconceptsandthroughrealbeing.Likeany
emergingform,likeanewlife,itarousesinterest.Onecannotwalkpastitindiferently.
Dependingonthecontext,itcanseemcalmandbalanced.Otherwise,itcanirritateone
withitsloudness,monumentalityandvociferousclamouringforattention.Itisanobject
which,duetoitscapacitytosensepredictedreactions,stimulatesmanysenses.
Itprovokesreactionssuchasreflection,dialogueandinterpretation.Tesearethe
elementsthatguaranteethecontinuityoflifeofarchitecturewithlessrepresentativefeatu-
resaswellasexquisite,iconicarchitecture.Teyofenhelptobreakfreefromthestandstill
ofexistenceandstagnation,fromthecurrentofindiferenceandthesilencethatdoomsto
oblivion.Testatementtotheefectnothingelsecanbedone–Iam[Tokarczuk2007,5-6]
becomestrueandtopicalinreferencetoarchitecture,invariablyatriskofmovingfrom
thepositionofthesubjecttothatoftheobject.Nothinghurtsmorethanoblivion.
Inthisprocesstime,whichenclosesandcompletes,playstheroleofacatalyst.However,
itdoesnotalwaysstandachancetodefeatmemory,thoughtandactionbecausespace,
oferingalot,isincessantlyinspirational.
Itinspiresinavarietyofdirections,ofenseeminglyindependent,enhancing
theemergenceofnewconnectionsandrevealingsuccessiveworkingplanes.
15
