Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nychwydarzeń
66
.NatomiastH.Kellerwyraziłwątpliwość,czyzdobytena
podstawiebadańetnologicznychnadcałkowicieniepiśmiennymikulturami
doświadczeniamogąodnosićsiędoWidukinda,wykazującegosięznajomo-
ściąlicznychdziełliterackich.Ponadtowiadomo,żeniebyłonwcałejroz-
ciągłościzwolennikiempolitykiottońskiej,nacowskazujenaprzykładjego
niechęćdocesarstwapowiązanegozRzymemorazcałkowitepominięcie
milczeniemplanówOttonaIwzględemMagdeburga
67
.Uwagitewwięk-
szymlubmniejszymstopniuodnosząsięrównieżdopozostałychświadectw
będącychgłównymźródłemwiedzydotyczącejXw.Nienależyjednakza-
pominaćotym,żeichautorzymogliczerpaćswąwiedzęjeszczeodświad-
kównaocznych.
Wyżejscharakteryzowaneźródłaniewyczerpująoczywiściecałejpozo-
stającejdodyspozycjibazyźródłowej,stanowiąjednakzasadniczytrzon,na
którymnależyoprzećbadanianadomawianąepoką.Pozaźródłaminarra-
cyjnymiwpracywykorzystanorównieżświadectwadyplomatyczne,episto-
lograficzneiocharakterzenormatywnym.
1111111
66
G.Althoff,WidukindvonCorvey.KronzeugeundHerausforderung,FMST,27:1993,s.253inn.
67
H.Keller,WidukindsBerichtüberdieAachenerWahlundKrönungOttosI.,FMST,29:1995,
s.390inn.Zob.teżdlaprzykładuidem,Machabeorumpugnae.ZumStellenwerteinesbi-
blischenVorbildsinWidukindsDeutungderottonischenKönigsherrschaft,[w:]Iconologia…,
s.417inn.
