Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
13
Wpracyprzedmiotembadańuczyniłamformędialogu.Samopojęcie
formajestszerokie,tłumaczonejako‘zewnętrznykształt,postać,wy‑
glądczegoś’,‘przejaw,odmiana,rodzajczegoś’lub‘struktura,budowa’
(Dubiszred.,2008:929).Dialogpotraktowałamjakopewnąstrukturęzło‑
żonązwymian(WarCHala1991)–takieformydoodnalezieniawprasie
byłynajłatwiejsze,ponieważmiałyflkształt”dialogu,widocznyjużna
pierwszyrzutoka
9.Formadialogutłumaczonajako‘przejaw’,‘postać‘
pewnychelementówtekstowychbyłatrudniejszadouchwycenia.
Abypoddaćnaukowemuoglądowiformydialogunałamachprasy,
postanowiłampodzielićjenaformywewnątrztekstowe(intratekstowe)
izewnątrztekstowe(intertekstowe).Próbaflmapowania”miejscdialogo‑
wychwprasiemacharakterpropozycji,zwłaszczażezaproponowany
podziałpoleganapewnymuproszczeniu–formywewnątrztekstowe
odnajdujędziękidialogowejstrukturze,natomiastformyzewnątrztek‑
stowebędąidentyfikowałyprzejawydialogumiędzytekstowego
10.Za‑
proponowanypodziałjesttylkopróbąpodzieleniarozległegomateriału
badawczegoipokazania,żedialogwtekściemożeobjawiaćsięnaróżne
sposoby.Jednocześniechcępodkreślić,żezdarzałysięsytuacjeistnienia
takichformdialogowych,któremożnabyłozaliczyćdoobugrup.
Materiałembadawczymbyływspółczesnetekstyprasowe(obejmu‑
jąceokresodpoczątkuXXIw.dodziś),zaczerpniętezdzienników,
tygodnikówimiesięczników
11.Analiząobjęłamtetekstyprasowe,
wktórychbyłazastosowanaformuładialogu.
Pracaskładasięzośmiurozdziałów.Rozdziałpierwszyzostałpo‑
święconykwestiomgatunku,którytraktowałamjakoabstrakcyjny
model,wzorzec.Krótkirysnajważniejszychbadańnadtąkategorią
byłwstępemdoprzedstawieniadefinicjigatunkudziennikarskie‑
goiwskazaniaspecyfikigatunkówmedialnych.Dopodstawowych
aspektówichfunkcjonowaniazaliczyłampaktfaktograficznyikwestie
przekazu(medium).Odniosłamsiędozagadnieniaprasowościtekstu.
Następnieprzywołałamróżnorodnepróbytypologizacjigatunków
prasowych,uznajączapodstawowypodziałnagatunkiinformacyjne
9Takiepojęcieformyodrazukonotujetakieznaczenie,jakformadoodlewania,po‑
wielania.
10RóżnicewpojmowaniudialogowościopisywałtakżeStanisławGajda:flTekstjako
środekkomunikacjizakładaprzekazywanieirozumienie,arozumiejącareakcjaodbior‑
cówstanowiistotnąsiłęuczestniczącąwkształtowaniutekstu.Orientacjaautoranaod‑
biorców,nadialogznimiprzysługujewięckażdemutekstowiiprowadzidoaktywności
odpowiednichśrodkówdialogowości.Możetobyćtzw.dialogowośćwewnętrzna,skryta
lubzewnętrzna,wyrażającasięwdialogowejformiepodawczej,naktórąjęzykoznawcy
zwracająuwagę,pomiającpierwszą”(1988:183).
11Ichwykazznajdujesięnakońcupracy(zob.Wykazźródeł).
