Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wertyńskiego–„LiliowyNegr”oszalonej,niespełnionej
miłości,ozdradzie:„Gdziejesteśdziś?Ktocicałuje
palce?”–porosyjsku.KtotamwParyżunatym
pogrzebierozumiałsłowapiosenkiwkościele?Ale
uroczystośćpomogłamiteżpotwierdzić,żeFrancja
–przycałejswejwyniosłości,nawetarogancjiwobec
obcych–stanowiłaistanowimagnesdlacudzoziemców.
NiedawnożegnanoCharles’aAznavoura.Jego
rodzina–cozawszepodkreślał–równieżprzybyła
zdaleka,zaemigranckimchlebem,uciekającprzed
prześladowaniami.PrezydentEmmanuelMacron
–wewzruszającejmowie–opisałgojakozwierciadło
naszejtajemnejwrażliwości,melancholii,naszych
emocjiinadziei,jakozwierciadło,którenaswspiera
wżyciu.Tenniezrównanypoetazostanieznami
–bo„weFrancjipoetanieumieranigdy”.Cośwtym
jest.IznówojciecAznavoura,wychowanywkulturze
ormiańskiejirosyjskiej,pozostawiłsynowimiłość
dosłowiańskiejmelancholii,bosamartysta,podczas
koncertówwRosji,dopytywałsię,czyRosjanie
pamiętająjeszczeWertyńskiego.Francja,przycałej
swejdumieiwyniosłości,pielęgnujeotwartość
naświat.
ZatrzymujęsięprzyRomainieGarym,gdyżwjego
postacisplatająsięinnefrancuskiemarzeniaidramaty,
którewtedyłatwoskrótowozarysować.Wostatniej
–tużprzedsamobójcząśmiercią–opublikowanej
powieści„Lescerfs-volants”,latawce,tepięknewielkie
konstrukcje,są„dążeniemdobłękitu”,symbolem
