Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
FrancuskiteatrkobietnaprzełomieXIXiXXwieku
15
fallokratycznemuporządkowispołecznemuzarównopiórem,jak
ibezpośrednimdziałaniem.Wokresiepoprzedzającymrewoltę
luduparyskiegobrałaudziałwlicznychspotkaniachzagrzewają-
cychwszystkieupośledzoneprzezkapitalizmklasyspołecznedo
stawianiaoporuniesprawiedliwejizbrodniczejwładzy.Cieszyła
sięsławąniepośledniegomówcy,byłapodziwianaprzezswoich
słuchaczy,którzygremialnieprzybywalinajejwykłady.Nawet
przeciwnicypoglądówtejanarchistycznejnauczycielkiwypeł-
nialipobrzegisale,takbardzocenilisobiejejtyleżdosadną,co
interesującąargumentację.PiotrKropotkinwspominaniejako
zzazdrościąjedenztakichwieców,naktórymMichelwygłosiła
płomiennywykładprzerwanyprawdziwąbitwąnapięści:
LuizaMichelmiewaławykładycowieczora,budzącnieudanyzapał
wśródswychsłuchaczy,zarównomieszczan,jakirobotników.Głośnaod
dawnapopularnośćLuizyMichelrosłazdniemkażdym,szerzącsięnawet
międzystudentami,którzyniepodzielalijejskrajnychzapatrywań,ale
wielbiliwniejideałkobiety.KiedybyłemwParyżu,wybuchłarazbójka
wkawiarni,ponieważktośzobecnychwyraziłsięubliżającooLuizieMi-
chelwobecnościstudentów.Młodzieżstanąwszyenergiczniewjejobro-
nie,wszczęłagwałtownąutarczkęipołamaławszystkiestołyikrzesła18.
PowybuchuKomunyLouiseMichel,określającasiebie
wtymokresiejakoblankistka,wzięłaczynnyudziałwwal-
kachulicznych(docenianojejtalentstrzelecki),sprawdziłasię
równieżjakosanitariuszka.Niemogłajednakznaleźćsięwe
władzachKomuny,bowiem,pomimożekobietyuczestniczyły
wzebraniach,niezezwalanoimnazabieraniegłosuwdysku-
sjach,wygłaszanieprzemówień,atymbardziejnapełnienieroli
przedstawicielekproletariackiegoParyża.Dotejsytuacjiprzy-
czyniłasiębezsprzecznieniesłabnącajeszczewśródrobotników
sławaProudhona,który,jakwspomnianowcześniej,byłwów-
czasprzeciwnikiememancypacjikobietiichudziałuwżyciu
18
P
.Kropotkin,Wspomnieniarewolucyonisty,przeł.J.Sarnecka,Wydawnic-
twoNakłademTłumacza,Lwów1903,s.524–525(zachowanooryginalną
pisownięistyltłumacza).
