Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
26
CzęśćI.Organizacjekolarzy
Tabela2.LiczbaczłonkówDKKCzroku1892”wlatach1893–1907
1893
1894
1895
1896
1897
1898
1899
1900
1901
1902
1903
1904
1905
1906
1907
Rok
ogółem
53
94
98
89
52
59
59
73
31
19
12
24
18
17
19
honorowi
3
3
3
3
4
5
5
5
5
5
5
5
5
Członkowie:
miejscowi
28*
75
95
72
30
55
59
20
14
19
13
12
14
7
zamiejscowi
19
14
21
26
8
6
Protektor
1
1
1
1
*wtymjedenelew
Źródło:opracowaniewłasnenapodstawie:WAP.DPKr.430,s.170;431,s.219.
zatemprawie45%stanuklubu,jednocześnieliczbaDmiejscowych”od1894
rokumalałaiw1898rokuprawiezrównałasięzpozostałymi.WXXwieku
DKKCzroku1892”niemiałjużnikogowswoichszeregachspozaKrakowa,co
bezwątpienianiemogłopozostaćbezwpływunakondycjęfinansową,aleteż
iorganizacyjnąklubu.Oczywiścieiwcześniejtaksiędziało,aleprzykładowo:
spadekliczebnościpo1896rokuwynikałprawdopodobnieztego,żerokwcze-
śniejklubpolecałDswoimczłonkomnaukęjazdywSzkoleAntoniegoLarischa”,
nieorganizującjejusiebie.Rezygnacjaznauczaniabyłajużprawdopodobnie
pierwsząoznakąnadchodzącegokryzysuwDKKCzroku1892”,któryzawładnął
klubemwnowymwieku.Wtedytotutejszaprasapisałanawet,żeklubDzapadł
wsenletargiczny”,azdaniemówczesnegoprezesa–RomanaNiedźwieckiego–
Dtowarzystwopodupadało”29.
Wedługopiniijednegozdziewiętnastowiecznychkrakowskichkolarzy,powo-
demtakiejsytuacjibyłozaniedbywanieprzezklubobowiązków,twierdziłon:
29DCzas”1897,nr74,s.2;1900,nr291,s.2;DGłosNarodu”1900,nr266,s.5;nr275,s.5;K.
Hemerling,Dlacyklistówł,op.cit.,s.40.
