Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
CIEŃMOJEJDUSZY
Cieńmojejduszy
uciekapoprzezzmierzchalfabetów,
mgłęksiążek,
słówszumy.
Cieniumojejduszy!
Dotarłemdolinii,gdzienostalgia
kresusięuczy
igdziesiękroplalamentuprzemienia,
gdziealabasterducha.
(Cieniumojejduszy!)
Niemajuż
cierpieniagrudy,
leczzostałyrozumisubstancja
megostaregopołudniawarg,
megostaregopołudnia
spojrzeńczułych.
Splątanylabirynt
gwiazddymemzasnutych
chwytawsiećstadomychzłudzeń
niemalsuchych.
Cieniumojejduszy!
Iotohalucynacja
doimojespojrzenia.
Widzęsłowo„miłość”
jaksiękruszy.
