Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12Wstęp.Koncepcjapracy
metodbadaniazjawiskiprocesówspołeczno-gospodarczychwujęciuregionalnym
iprzestrzennymznaciskiemnametodymatematyczneistatystyczne,zdrugiej
stronygeografowiezkrajówanglosaskichiskandynawskichwysunęlipostulat
rozwinięciasubdyscyplinygeografiateoretyczna.Obakierunkiopozycyjnebyły
zbliżonedosiebie,apracebadawczeprzenikałysięł.
NaprzełomieXXiXXIwiekuwrozwojugospodarkiprzestrzennejpojawiłsię
punktzwrotnyzaprzyczynąpracPaulaKrugmanaijegowspółpracowników.Zo-
stałyoneopublikowaneiupowszechnionewwieluksiążkachiczasopismach.Ich
wynikiwsyntetycznejformiezostałyprzedstawionewksiążceTeSpatialEconomy
[Fujita,KrugmaniVenables1999].WyróżnienieKrugmanazajegowkładnaukowy
NagrodąNobla(2008)podniosłoprestiżgospodarkiprzestrzennejjakoobszaru
badańiprzyczyniłosiędointensyfikacjipracczerpiącychideezjegodzieła.Dzieło
tozostanieomówionewdalszejczęścitejksiążki.
Projekt
Strukturalogicznadyscyplinempirycznychskładasięztrzechnastępującychczę-
ści:1)treściowyrdzeństruktury,obejmującydefinicjeterminów,zdaniaofaktach
naukowychopartychbezpośrednionadoświadczeniu,uogólnieniasprawozdawcze
ihistoryczne,hipotezy,wnioskimającezastosowaniewpraktycznymdziałaniu;
2)czynnościbadawcze(funkcjonalnysensnauki)prowadzącedotworzeniairoz-
wijanianauki-ogółtychczynnościtworzymetodologiędyscypliny;3)paradygmat
dyscypliny,tj.ogólnieuznanewśrodowiskunaukowymkoncepcjeteoretyczne,
modeleimodelowerozwiązaniaproblemów.
Wewspółczesnejgospodarceprzestrzennejszczególniebujnierozwijająsię
badaniarozszerzającerdzeńtreściowy,tj.wiedzaomiastach,regionach,systemach
komunikacyjnychitelekomunikacyjnych,rozwojuspołeczno-ekonomicznym
ekologiczniezrównoważonym.Wydajesię,żewzakresiemetodologiizmalało
zainteresowaniezastosowaniamimatematyki,zwłaszczazastosowaniamisłabo
związanymizsubstancjalnymielementamiprzestrzenno-ekonomicznymi.Wie-
dzaoprzestrzeniekonomicznejrozwijasięprzezobserwacjestatystyczneiich
uogólnienialubinaczejgeneralizacje.Upowszechniłosięformułowaniehipotez,
którepoddajesięweryfikacjizapomocąmetodstatystycznych.Dlauproszczo-
nejilustracjiparadygmatuprzedstawimystrukturętematycznądwóchksiążek
szerokoupowszechnionychizawierającychartykułyautorytetówwgospodar-
ceprzestrzennej.RobertaCapelloiPeterNijkamp[2009]opublikowaliksiążkę
(zbiorową),któraprzybliżanasdosyntetycznegoujęciaparadygmatu.Książkata,
napoziomiegłównychrozdziałów,obejmujenastępującąproblematykę:teorię
wzrostuwprzestrzeni;regionalneczynnikiprodukcji;innowacje,wiedzaiprze-
strzeń;wzrostregionalnyimetodypomiarurozwoju;wzrostregionalnyipolityka
łPowyższeakapityzaczerpniętozpracyzbiorowejzudziałemautora[Gaczek2016,s.11-12].
