Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
24
WSTĘP
częścisceptykówmoralnych,którzynegująmoralnywymiarrelacji
lekarz–pacjent.
Wopisanychdwóchkrokachproponujędwiezasadydobrame-
dycyny:szacunkudlaosóbiprawdomówności.Zasadaszacunkuwy-
magaodlekarzamiędzyinnymiempatiiipowstrzymywaniasięod
używaniaprzemocy;zasadaprawdomównościoznaczadlańzakaz
okłamywaniapacjentaizatajaniaprzedniminformacji(odpowied-
nio,działy5.2.1.i5.2.2.).Zasadytewyznaczajągraniceczyogólne
ramynormatywnerelacjilekarz–pacjent,nieprzesądzającotreści
koncepcjidobrapacjentawdanymjejprzypadku.Zasadydobrame-
dycynywyznaczajągranicezgodywrelacjipacjent–lekarz.
Wceluprzedstawieniapraktycznychkonsekwencjitychzasad,
omawiampaternalizmwjegotypowejpostaci,jakąjestzatajanie
prawdylubokłamywaniepacjenta(podrozdział5.3.).Możliwie
szczegółowostaramsięwykazać,żeaktypaternalizmuzpunktu
widzeniaautonomiizasaddopuszczalnewtedy,gdyistniejejasność
wkwestiidobrapacjentaiustalaniekoncepcjitegodobrawdanym
przypadkurelacjipacjent–lekarzjestpraktyczniezbędnei/lubgdy
ztechnicznychbądźmoralnychpowodówpoznanieprzekonańpa-
cjentaojegodobrujestniemożliwe.Wtychostatnichprzypadkach
niepodjęcieaktupaternalizmuzagroziłobydobrupacjenta.Aktypa-
ternalizmuwproponowanymmodelurelacjipacjent–lekarzdo-
puszczalnewtedy,gdyniemożnazastosowaćzasadyprawdomówno-
ści.Wtakichsytuacjachgranicezgodyokreślamożliwośćspełnienia
postulatówprawdomównościizasadaszacunkudlaosób.
Niesądzę,abyproponowanedwiezasadydobramedycyny
umożliwiałyrozwiązaniekażdegoproblemumoralnegorelacjile-
karz–pacjentbezgłębszegozastanowienia.Zgodniezprzedstawio-
wczęści4.1.1.koncepcjązasad,zasadytenależytraktowaćjako
zjednejstronywymagającezaprojektowaniawkonkretnymprzy-
padkurelacjipacjent–lekarzdziałańspełniającychzawartewnichry-
gory,azdrugiejjakoźródławskazówekwnamyślenaddobremda-
negopacjentaisposobamizrealizowaniategodobra.Zasadydobra
medycynyodgrywająpodwójnąrolęzasadpostępowaniaizasadosą-
dumoralnego.