Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
Marzec2020roku.Niesamowitybyłtoczas,wktórympisałamwstępdoksiążki
zbierającejrefleksjezlat2013–2020natematnowoczesnejarchitekturyisztukwi-
zualnych.Miastoopustoszało,ażyciecodziennetoczyłosięwdomach,wizolacji.
Jedenzesejówwprezentowanymtomietraktujeoniesamowitościjakopodzielanym
zinnyminiepokoju,rozprzestrzeniającymsięwmiejscach,któredotychczaswyda-
wałysięnamswojskie,oswojone,udomowione,znajomeibezpieczne.Zawarte
wtytulepojęciangruntu”inhoryzontu”zapożyczamznurtówfenomenologii,po-
strzegającjejakograniceobszaru,wktórymzachodzikażdyaktwznoszenianowych
budowli–odwyznaczeniafundamentówwgrunciedokadrowaniawoknachlinii
horyzontu.Książkapodzielonajestnaczteryczęści,któreprowadząodteoriinowo-
czesnejarchitektury,poprzezwspółczesnefascynacjeatmosferamiinastrojami,zaj-
mującymiwolumenywprzestrzenibezforemnejmiędzygruntemahoryzontem,
ażdointerpretacjiwybranychdziełnowoczesnejiwspółczesnejarchitekturyisztuki.
Wczęścipierwszejpodejmujępróbędookreśleniaźródełiaktualizacjinurtów
fenomenologicznychwrefleksjiarchitektonicznej.Punktemwyjściajestwyróżniona
przezpolskiegoarchitektaJuliuszaŻórawskiegonpostawaintuicyjno-artystyczna”–
npełnawątpliwości”,gdyżotwierającasięnaniemierzalnematematyczniekategorie
architektury,takiejakharmonijnośćczymonumentalność.Polesiłwizualnych
warchitekturzetorozdziałpoświęconyDynamiceformyarchitektonicznejRudolfa
Arnheima–rozwijamwnimpodjęteprzezgesztaltystęwątkigęstościprzestrzeni,
jejwertykalnościihoryzontalnościorazrozróżnieniemiędzyarchitektonicznym
polemdziałaniaaobrazowympolemwidzenia.Historiazestawieniaobrazu
ArlezjankaPablaPicassazeszklanymnarożnikiembudynkuBauhausuwDessau
projektuWalteraGropiusajestnatomiastprzedmiotemrefleksjiwostatnimrozdziale
tejczęściksiążki:Przezroczystośćobrazuidematerializacjaarchitektury.
Częśćdrugąotwierarozdziałpoświęconywspółczesnejestetyceatmosferijej
XVIII-wiecznym,sensualistycznymźródłom,któraprzeniknęładoteoriiipraktyki
