Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
12
Wstęp
napisaćniezachowanytraktatOzakłóceniachwutworachpoetyckich
5
,któryprawdo-
podobnieuzupełniałtematykędziełwspomnianychwcześniej.Zachowałasięnatomiast
krótka,leczogromnejwartości,pracaOznakach(perishmeiwn),którewwydaniach
lirykiidramatuwskazywaływewnętrznąstrukturętekstuisygnalizowałypewnetypy
kompozycjiomówionewtraktatachoutworachpoetyckich(m.in.strofkiwpieśniachlub
dialogiczypartiechóralnedramatu)
6
.
WszystkiewspomnianedziałyzainteresowańHefajstionabyływzględemsiebie
komplementarne
7
iprowadziłydojednegocelu:zebraniaorazdostarczeniaczytelnikowi
narzędzidoodpowiedniejlekturyorazkrytycznejpracynadtekstempoetyckim.Otym,że
Hefajstionnietylkodostarczałinnymwłaściwychnarzędzi,leczrównieżsamznichko-
rzystał,dowiadujemysięzKsięgiSuda,scholiówdopieśniPindaraiodPorfyriusza.We-
długSudamiałbyćautoremprac:RozwiązaniaproblemówwkomediiiRozwiązaniapro-
blemówwtragedii,zakresporuszanychwnichtematówjestnamjednaknieznany
8
.Jak
sygnalizująscholiadopieśniPindara,Hefajstionanalizowałtwórczośćtegopoetynie
tylkopodwzględemmetrycznym
9
,Porfyriusznatomiastwskazujenastrictekrytyczną
działalnośćAleksandryjczykazwiązanązustaleniemwłaściwejwersjitekstuIliady
Homera
10
.Atenajosprzekazujeponadtoinformację,żechociażwswejdziałalnościkry-
tycznejHefajstionwielokrotniezarzucałinnymplagiat
11
,tosam,tworzącdziełoOwikli-
nowymwieńcuuAnakreonta,przywłaszczyłsobiewywodyAdrastosa
12
.Niezachowane
dziełoOwiklinowymwieńcuwskazuje,żekrągzainteresowańHefajstionabyłznacznie
szerszy,niejesteśmyjednakwstanienicwięcejnatentematpowiedzieć.Tozaintere-
sowaniametrycznespowodowały,żeHefajstionstałsięnauczycielemimistrzemdla
potomnych
13
.
1111111111111
5
SudaH659:œgrawen[ł]Peritînśnpoi»masitaracîn.
6
WoparciuotentraktatTrikliniosusiłowałwXIVwiekun.e.restytuować,zarzuconywmiędzy-
czasie,systemnotacyjnywydańdramatów.
7
Nacowskazujerównieżfakt,iżskróconawersjatraktatuOmetrachorazprace(lubpraca)
outworachpoetyckichbyływydawanerazem,zob.Choerob.inHephaest.,s.180,19-24Consbr.:
gn»siondśśstitóparónsÚggramma`HfaistiwnogprîtonmŚnśktÁgkoinÁgmarturiagtîn
Øpomn»matapoihsantwnelgabtó,ettadŚkaiśkto6memnÁsGaiabtóntoÚtoukaiśntotg˜tś-
roigabto6poi»masi·poietgdrbiblionperipoi»matog,Óperkai¢eisuneurisketaitoÚtJtù
perimśtrwnbibliJ.Por.teżzdaniekończącepodręcznikOmetrachwrozdzialeXVI.
8
SudaH659:œgrawen[ł]Kwmikîn¢porhmatwnlÚseig,TragikînlÚsewnkai¥lla
pletsta.
9
Schol.vet.inPind.Isthm.1,5aDrachmann:taÚthnt¾nòd¾n`Hfaistiwnmetdt¾n˜xÁg
fhsigegrafGait¾noallontog¢ndrîn,kaiabt¾nPuGśvgegrafGai.
10
Porph.Quaest.Hom.adIl.12,127,51-53Schrader:`HfaistiwndŚdiplÁnt¾ngraf¾netnai
œfhkaidetnparagrafeinfitoÝgdśkasticougtoÝg¢póto6ntëmŚn¥raproparoiGen”
<w.131>mścrito6n'Asiadhnt''Adamanta”<w.140>fitoÝgig!toÝg¢póto6no.d'fitoietwg
mŚnśukn»midag'AcaioÚg”<w.141>mścrito6nlaotsikaGÚperGe”<w.153>.
11
Athen.Deipn.15,15,5Kaibel:pasinklop¾nÑneidiCwn`Hfaistiwn.
12
Athen.Deipn.15,15,4-25Kaibel.
13
NaautorytetHefajstionanierazpowołująsięscholiadodramatów,przytaczającdosłowne
fragmentyjegorozważań(æg`Hfaistiwnfhsin-nJakpodajeHefajstion”),np.:schol.vet.inAristoph.
Plut.253,30-31Dübner;schol.vet.inAristoph.Ran.1264,13Dübner.Analizymetryczneopierałysię
