Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
jącychsię(ryc.25).Wperystylurozmieszczonesąlicznebrązoweimarmurowepo-
sążkitryskającewodą,baseny,marmurowestołyidwiehermynamałychkolum-
nach,wszystkowotoczeniupięknychroślinnychkompozycji.
Mimowieluodmianniektórecechyukładuprzestrzennegomiejskiegodomu
rzymskiegomającharakterogólny.NaprzykładachzPompeiwidocznejest
przedewszystkimgrupowaniesięgłównychwnętrzdomunapodłużnejosikom-
pozycyjnej.Poczynającodgłównegowejściazulicyposzczególneotwartewnę-
trza,wmiaręprzechodzeniawgłąbdomu,sącorazobszerniejsze,corazbardziej
ogrodowe.
Bardzomałoelementówogrodowychzawieraatrium.Jesttomałewnętrze,
otwarteodgóryiotoczonenaokołopodcieniemdomu,zsadzawkąwśrodku,ozdo-
bionerzeŹbąlubfontanną.Zuwaginamałąprzestrzeńwatriumznajdowałysię
tylkoroślinywkubłachidonicach.
Perystylnatomiaststanowijużwnętrzeogrodowe,otoczonenaokołokrytąko-
lumnadąkrużganka,będącegołącznikiemprzestrzennymmiędzyogrodemipoko-
jami.PrzytymwyraŹniezaznaczasiętendencjadoarchitektonicznegoujmowania
przestrzeniogrodowej,wwynikuczegorównieżiogródwłaściwyotrzymujeko-
lumnadę,tworzącobszernyperystyl,jaknp.wdomuFauna.Tendencjataznana
zgimnazjonugreckiegowidocznajesttakżewrzymskichpublicznychzałożeniach
ogrodowych.
Ryc.25.Pompeja,plandomuVettichzatriumiogrodemwperystylu(Iw.)
45
