Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
WolickiiStefanZawadzki.Ilekroćzaśktóraśzewskazanychprzeznichpozycjibiblio-
gracznychbyłaniedostępna,gościnnośćPaniHannySuchockiej,AmbasadoraRPprzy
StolicyApostolskiej,pozwalałamidotrzećdoniejwRzymie.
Obyczajkaże,bywewstępiepracynaukowejznalazłysiępodziękowaniaosobom,
któresłużyłyautorowipomocąwjejpisaniu.Wwypadkutejksiążkiwyrazywdzięczno-
ścisątymbardziejnamiejscuzuwaginawielkiwkładwymienionychosóbwjejpowsta-
nie,wsumieniemniejszyniżautora.
Układksiążkijestchronologiczny.Składasięonaz8części,odpowiadającymzjed-
nejstronytradycyjnymepokomwyróżnionymprzeznowożytnąhistoriograę,zdrugiej
zaśetapomrozprzestrzenianiasięcywilizacjinakolejneludyiobszary.Stądhoryzont
geogracznykolejnychczęścirośnie,byostatecznieobjąćogółkraintrzechwielkich
regionówzachoduStaregoŚwiata:BliskiegoWschodu,basenuśródziemnomorskiego
iEuropykontynentalnej.Każdaczęśćstanowiodrębnącałość,wramachktórejsąoma-
wianeżneaspektydziejówposzczególnychjednostekpolityczno-kulturalnychwda-
nymprzedzialeczasowym.Jedynymodstępstwemodtejzasadyjestrozdysponowanie
materiałupoświęconegomaterialnejiduchowejkulturzeGrekówiRzymian.Epokakla-
sycznaświatagreckiegojestomawianawczęściszóstej,hellenistycznazaśwsiódmej;
natomiastkulturaobuokresówzostałaskoncentrowanawczęścisiódmej.Dziejewspól-
notyrzymskiejstanowiąrosnącąpartiękolejnychczęści,poczynającodpiątej,natomiast
całajejkulturaznalazłasięwczęściósmej.Przyczynątejniekonsekwencjijestspecyka
dynamikifenomenówkulturalnych,dlaktórychperiodyzacjaopartanaprocesachpoli-
tycznychokazujesięniemiećwiększegosensu.Fakt,żenieprzystawanietostwierdzamy
dobitnietylkowwypadkukulturygrecko-rzymskiej,wynikaniewątpliwiezwyjątkowo
bogatego,wporównaniuzinnymicywilizacjamiiepokamistarożytności,stanuzacho-
waniajejpomników.
Spowodowanarozrostemtekstudalekoponadprzewidywanelimitykoniecznośćre-
zygnacjizodrębnychpodrozdziałówpoświęconychzagadnieniomszczególniedyskusyj-
nymsprawiła,żezrezygnowałemcałkowiciezprzypisówbibliogracznych.Zagadnienia
teznajdująsięwtekście,alewwiększościwypadkówbezwymienianianawetnazwisk
protagonistów.Zamieszczonabibliograa,bardzoselektywna,zostałapotraktowana
główniejakosugestiedalszychlektur.
Kilkusłówwyjaśnieńwymagaprzyjętawksiążcepisowniaimioninazwwłasnych.
Onomastykaświataklasycznegozostałapodanawwersjioryginalnej,zgodniezjedy-
niesłusznympostulatempowolizdobywającymuznaniewświecienaukowym;nieliczne
wyjątkidotycząimioni(częściej)toponimów,którenajsilniejwrosływpolszczyznę(sze-
rzejzob.A.Ziółkowski,EtnogenezaKeltów-jakgłębokomożnasięcofnąć?,w:Wędrówka
ietnogenezawstarożytnościiśredniowieczu,red.M.Salamon,J.Strzelczyk,Kraków2004,
s.103–104;idem,HistoriaRzymu,Poznań2005,s.15–16).Onomastykabliskowschodnia
nastręczawiększetrudności;wzasadziestarałemsiępodawaćjąwspolonizowanejwer-
sjifonetycznej,zwyjątkiemtoponimówegipskich,dlaktórychprzyjąłempowszechnie
używanewnauceformygreckie.
Warszawa,lipiec2009r.