Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ofensywymorskiejprzyniosłysukcesy.Stratyprzeciwnika
byłynawetwyższe,niżprzewidywałaadmiralicja
niemiecka,igroźbaprzerwaniadostawdoWielkiej
Brytanii,atymsamymprzegranejtegokraju,wydawała
sięrealna.Działaniatylkojednejłodzipodwodnejpod
dowództwemkpt.OttoWeddigena,uznanegowkrótce
zabohateranarodowegoNiemiec,przyniosłyzatopienie
czterechkrążownikówRoyalNavy.Posukcesach
kolejnychakcji,admiralicjaniemieckauznała
zakoniecznerozbudowęflotylliłodzipodwodnychjako
skutecznegośrodkawalkizprzeciwnikiem.
Wlutym1915r.nowydowódcaflotyniemieckiej,adm.
HugovonPohl,określiłwodyokalająceWielkąBrytanię
jakoterenwojenny.Ostrzegłjednocześnie,żewszystkie
statki,takhandlowe,jakipasażerskie,znajdującesię
natychwodachulegnązatopieniu.Tapolitykaspotkała
sięzkrytycznymodzewemStanówZjednoczonych,
szczególniepozatopieniuuwybrzeżyIrlandiiprzezU-
BootastatkupasażerskiegoLusitania.Wśród1200
zaginionychpasażerówtejjednostki,128było
obywatelamiamerykańskimi.WobliczukonfliktuzUSA
Berlinzobowiązałsię,żełodziepodwodneniebędą
zatapiałyokrętówpasażerskichbezwcześniejszego
uprzedzenia.Podobniestałosiępozatopieniu24marca
1916r.wkanaleLaMancheparowcaSussex.Potym
wydarzeniuNiemcyograniczyłydziałaniawprowadzonej
defacto
wojniepodmorskiejtylkodoakwenuMorza
Śródziemnego.
Wobecotwartegowspieraniaprzez
Niemcówdziałańnacjonalistów
irlandzkich(takżewdostawachbroni),admiralicja
brytyjskapodjęłabardziejofensywnekroki,chcączmusić
flotęniemieckądootwartegopojedynkunamorzu.
Dojedynejdużejbitwydoszło31maja1916r.nazachód
odDaniiicieśninySkagerrak,ok.100milodPółwyspu
Jutlandzkiego.PostronieRoyalNavywalczyło151
okrętów,m.in.28wielkichokrętówliniowych
(dredontów),9krążownikówpancernychi9krążowników
liniowych.Owielemniejszesiłyniemieckieliczyły
bitwajutlandzka