Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
RadaNajwyższa,zwanatakżeRadąDziesięciu,
obradowałatajniewtymskładziedomarca1919r.
NastępnieograniczonodoRadyPięciu,złożonejjuż
tylkozsamychpremierówiprezydentaUSA.Stany
ZjednoczonereprezentowałprezydentWilson,Francję
premierClemenceau,WielkąBrytaniępremierLloyd
George,WłochypremierOrlandoiJaponiępremierSaionji
Kimmochi.Składradyulegałzmianomiredukcji.
PrzedstawicielJaponiinieuczestniczyłwrozmowach
osprawacheuropejskich,apremierOrlandotakżeopuścił
konferencjęnapewienczaszpowodustanowiska
prezydentaWilsonawsprawieRijeki(Fiume).Wówczas
działałaRadaTrzech.Praktycznietonobradomnadawali
przedstawicieleStanówZjednoczonych,WielkiejBrytanii
iFrancji.DecyzjeRadyNajwyższejzapadałyjednomyślnie
wewszystkichsprawachbędącychprzedmiotemobrad.
DowyłącznejkompetencjiRadynależałydecyzje
podejmowanewsprawachterytorialnych,
narodowościowychiwojskowych.Powoływałatakże
komisjedorozwiązywaniaproblemówterytorialnych,
ekonomicznych,sprawzwiązanychzodszkodowaniami
orazproblemówspecjalnych,takichjakstatutLigi
Narodów.Wtychciałachprzedstawicielemocarstwmieli
zapewnionydominującywpływ.Konferencji
przewodniczył,zracjimiejscaobrad,premier
G.Clemenceau.
Formalniezapodstawędebat
rolaprezydentaWilsona
nakonferencjiprzyjęto14punktów
Wilsona,którywydawałsięnaturalnymarbitrem
wtrakcieobrad.Problemypowstawałyjednak
wmomencieprzejściadokonkretów.Oczekiwania
poszczególnychpaństwbyływysokiezracjipoczynionych
wczasiewojnyobietniciwstępnychustaleń.
Poszczególnedelegacjeprzedstawiałykatalogswoich
postulatówczyżądań.Wilson(byłwcześniejprofesorem
naukpolitycznych)proponowałzasadyszlachetne
iwteoriisłuszne,jakprzestrzeganieprawa
międzynarodowego,prawanarodówimniejszości
narodowych,regulacjestosunkówmiędzynarodowych.