Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
10
Wstęp
pracy,jestukazanieznaczeniateoriiwypracowanychnagruncienauk
humanistycznychispołecznychdlawspółczesnejmyślimuzeologicznej.Należą
donichideeMichelaFoucaulta(orazpodążającychzajegomyśląbadaczy
skupiającychsięnarelacjachwiedzy-władzywodniesieniudowspółczesnych
muzeów),semiotykaistrukturalizm,konstruktywizm,poststrukturalizmide-
konstrukcja,podejście„tekstualne”orazperformatywne.Powyższeteoriemają
zasadniczywpływnasposobypostrzeganiainstytucjimuzeumi–copostaram
sięwykazać–wielokrotnieprzyczyniłysiędoistotnychzmianwnaszym
myśleniuoekspozycjachjakoneutralnychibezproblemowychreprezentacjach
wiedzy.
Rozdziałczwartypoświęciłamosobnemuproblemowizwiązanemuzzasto-
sowanąprzezemniemetodologiąbadań.Książkastanowizbiorowestudium
przypadków,którychanalizapozwalanawyciągnięciewnioskówogólniejszej
natury.Każdyzprzypadkówjestjednocześnieinteresującysamwsobie,ale
wyborudokonałamkierującsięgłównieichpotencjałemwzrozumieniuszer-
szegozjawiskareprezentacjihistoriiwmuzeum.Interpretacjekonkretnych
ekspozycjimuzealnychsąrównieżpróbądopracowaniametodanalizyekspo-
zycji,którelokującsięnaprzecięciuwieludyscyplinstawiająprzedbadaczami
nowewyzwanianaturymetodologicznej.
Częśćdrugaksiążkistanowiilustracjęrozważańteoretycznych.Układ
rozdziałówodpowiadarozłożeniutematówwczęścipierwszej.Rozpoczynam
zatemodprzyjrzeniasięmuzeom–miejscompamięci,ichspecyficeikłopotom
ztożsamością(rozdziałpiąty),anastępnieprzechodzędorefleksjinadkon-
kretnymiekspozycjami(rozdziałszósty).Niebyłomoimzamierzeniempodda-
nieanaliziejaknajwiększejliczbymuzeówiwystawpoświęconychZagładzie,
leczwybórtych,któremożnaokreślićjakoparadygmatycznelubmodelowe
iwyodrębnienienaichprzykładziekoncepcjipowielanychwinnychmuzeach.
Dziękiwielowymiarowymstudiomnadokreślonymiwystawamimamnadzieję
odnaleźćwzoryistrategie,któreznajdująswojezastosowaniewwieluekspo-
zycjachhistorycznych.Ostatnirozdziałpoświęcamobiektomiichznaczeniom
wokreślonychdyskursachmuzealnych.Wychodzętuzzałożenia,żeinterpre-
tacjairozpoznaniesensów,jakieniosązesobąartefakty,pozostajązależneod
kontekstuorazzmiennewzależnościodrelacjizinnymiobiektamiczykolek-
cjami.Obiektyniesąważnedlatego,żetakuważająkuratorzylubzpowodu
swegomiejscawkolekcjimuzealnejczyteżtreści,jakimirzekomosąwsposób
„naturalny”wypełnione.Ichznaczenierodzisięwprocesachzachodzących
pomiędzyobiektemawidzem.
Wielkim„nieobecnym”wmojejpracyjestpubliczność.Niedlatego,żenie
doceniamjejroli,wręczprzeciwnie,wielokrotniepowtarzam,żetood-
wiedzającysąelementemkluczowymdlakażdejwystawy,gdyżwakcie
aktualizacjiiinterakcjiinterpretacyjnejnadająjejsens.Pisząconieobecności
mamnamyślifakt,żenieudzielamodwiedzającymgłosu,którymógłbywiele
wnieśćdoprowadzonychprzezemnieanaliz.Szerokozakrojonebadanianad
