Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ROZDZiAŁii:
POSTĘPOWANiEBADAWCZE
39
s.8).TakżezdaniemirenySzlachcicowejtożsamośćjakokoncepcjasiebie
jest„procesembiograficznegonabywaniawiedzyosobie”(Szlachcicowa,
2003,s.13).
Wramachnaukhumanistycznychispołecznychmamydoczynienia
zrozumieniemnarracjitakżejakosposobupoznania(themodeofkno-
wing),wskazującegonawartośćłączeniazgromadzonychdanychwtaki
sposób,bytworzyłyznaczącącałość.Tymsamymokreślonezdarzenia,
zamiastzostaćuporządkowanewpostaciułożonejchronologicznielisty,
stająsiępodstawąbudowaniapłynnejnarracji.Podejścienarracyjnezakła-
daprzytymotwartośćwnegocjowaniunadawanychsensów(Czarniawska,
1999,s.15;Czarniawska,2004,s.6–7).
Narracyjnośćtoopis,któryniekończysięnapoziomiesekwencjizda-
rzeń(plot).Rozumienienarracyjneodbywasiętakżenapoziomiestruktury
znaczenia.Jesttoprocesdynamiczny,stalerozwijającysię,gdzieustalone
znaczeniapodlegająkorekciepodwpływemdziejącychsięzdarzeń.Rozu-
mienienarracyjnepoleganaczasowaniu(Rosner,2003,s.129).Koncepcja
czasowania,wktórejtrzyekstazyczasowesplatająsięzesobąwprocesie
rozumienia,wywodzisięzfilozofiiMartinaHeideggera(ibidem,s.25).
Każdyetaprozumieniadokonujesięwięcnapłaszczyźnie:przeszłości,te-
raźniejszościiprzyszłości.To,comiałomiejscewprzeszłości,oczekiwania
względemprzyszłościorazto,codziejewdanejchwili,wpływanazna-
czenietego,cousiłujemyzrozumieć.Czasowośćrozumieniaoznacza,że
dopókinarracjaniejestzamknięta,
(...)znaczenie,jakieprzypisujemyposzczególnymzdarzeniom,niejestostatecz-
ne,ponieważdalszyprzebiegakcjimożeukazaćichsenswnowymświetle(ibi-
dem,s.129).
Tworzeniewiedzyzperspektywynarracyjnejoznaczaprzyjęciestano-
wiskakonstruktywistycznego.Zakładabowiem,żetożsamośćjednostki
orazjejświat–społeczny,historycznyipsychiczny–jestkonstruowany.
Stanowiskokonstruktywistycznekwestionujeistnieniestałychiniezmien-
nychpodstaw,naktórychmogłobysięoprzećludzkieżycieipoznanie.
Gdyżto,cokonstruowane,podlegaprocesowirekonstrukcjiireinterpre-
tacji(ibidem,s.123).
Materiałdobadańnarracyjnychstanowiąmiędzyinnymiludzkieopo-
wieści,któremogąpochodzićzrozmaitychźródeł:pamiętników,wywia-
dów,rozmówczylistów(Clandinin,Connelly,1994,s.419–422).Osobiste
narracje(personalnarratives)dostarczająinformacjinatematkulturowych,
socjologicznychczyhistorycznychprocesówoddziałującychnażyciedanej
