Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
54
CZĘŚĆi:
PROBLEMATYKAiMETODABADAŃ
zumiemynapodstawieczęści,aczęśćnapodstawiecałości.Kołoherme-
neutycznetoproces,wktórympoznanierozpoczynasięoduchwycenia
pewnejcałościjakoskładającejsięzszereguróżnorodnychczęścipowią-
zanychzesobąiumiejscowionychwokreślonymkontekście(Gadamer,
1993a,s.227).Gdyowącałośćstanowiżycieczłowieka,obserwujemyjena
tlerzeczywistości,wktórejonosiętoczy(Ablewicz,1994,s.32).
Nastawieniehermeneutycznewnaukachspołecznychstoipoprze-
ciwnejstronieorientacjiscjentystycznej,prowadzącejwkierunkunaśla-
dowanianaukprzyrodniczychbazującychnawierzewpotęgęchłodne-
gorozumu(Lepenies,1997,s.17).Hermeneutycznainterpretacjażycia
jednostkioznaczaprowadzeniedialogu,którytoczysięmiędzyautorem,
tekstemainterpretatorem.Tekststanowitutrwalezarejestrowanaeks-
presjażyciaautora(ibidem,s.33).Znaczenie,którepowstajewtrakcie
interpretacjihermeneutycznej,wymagaodniesieniatakżedorzeczywi-
stościinterpretatora.Gadamerstoinastanowisku,iżkażdemudanajest
możliwośćrozumieniatylkozeswojegomiejsca,czasu,sytuacjidziejowej
iindywidualnegohoryzontu.Zatemwpływinterpretatoranarezultatba-
daniajest,popierwsze,niedowyeliminowania.Podrugie,nienależydo
jegowykluczeniadążyć.Odniesienietekstudosytuacji,wktórejjestprzez
kogośrozumiany,jeststałymskładnikieminterpretacji.Osobainterpretu-
jącajestczęściąznaczenia,którewydobywa.Hermeneutykazakłada,że
tensamtematmożebyćprezentowanyrozmaicie.Zależnieodmomentu
historycznego,wktórymbadaniejestdokonywane,orazodjegoautora
(Rosner,1991,s.154–155,166).
Rozumieniehermeneutyczneniestanowiwobectegoprocesuzamknię-
tego.Związanejestbowiemzdoświadczeniemtworzącegojeczłowieka.
ipodobniejakonsam,podlegadziałaniuczasu.Znaczeniewypracowa-
newtokuinterpretacjihermeneutycznej,którąGadamernazywainaczej
doświadczeniemhermeneutycznym,jestzawszetylkojednymzmożliwych
odczytańbadanegoproblemu.Niejestwynikiemjednoznacznymiosta-
tecznym.Rozumieniemacharakterniekończącegosięprocesuosiągania
pełnisensu.„Punktwieńczącyrozumienieniepokrywasięzpunktem
wyjścia,leczmijago,bystaćsię«zalążkiem»następnegokręguspiralimy-
śli”(Ablewicz,1994,s.31–32).Gadamerpisze:„Zadaniepoleganatym,by
nazasadziekoncentrycznychkręgówrozszerzaćspójnośćzrozumianego
sensu.Zgodnośćwszystkichszczegółówzcałościątokryteriumpopraw-
nościrozumienia.Braktakiejzgodnościoznaczaniepowodzenierozumie-
nia”(Gadamer,1993b,s.278).
ZdaniemRicoeurawhermeneutycznymkręgudomysłiuprawomoc-
nienieodniesionesądosiebiekołowo,stanowiąsubiektywneiobiektywne
