Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Natomiastrozdziałdrugirozpoczynahumanistyczno-społecznąanali-
dyskursu,któranietylkojasnopokazuje,żeistniejąróżnicekulturo-
wewzachowaniachopartychnakooperacji,lecztakżewyjaśniagenezę
tegozjawiskaiumożliwiającejewarunki.Przyczymnależypodkreślić,
żepunktemwyjściaprzeprowadzonegotutajprzegląduliteraturydo-
tyczącejkooperacjijestantropologiaorazżepodejścieantropologiczne
jestrównieżklamrązamykającąpodjętewtejksiążcerozważania.Dzie-
jesiętaknieprzypadkowo.Tobadaniaetnograficzne,którymiposługują
sięantropolodzy,dowiodłyuniwersalnościfenomenuludzkiejkooperacji
zjejlokalnymiodsłonamiwróżnychzakątkachświata(np.Benedict2011;
Malinowski1986;Mead1961).Dlategonieodzownewydajesięprzywo-
łanienapoczątkuklasykówantropologii,którzydefiniowalipodstawowe
pojęciateoriiwymiany,fundamentalnieważnejdlawyjaśnianiakoope-
racji.Przeprowadzonydyskursnawiązujedokoncepcjifaktuspołecz-
negoÉmile’aDurkheima,którasilnierezonowaławpracachkolejnych
uczonych,zarównowramachnaukhumanistycznych,społecznych,jak
iekonomicznych.Jakwiadomo,wpływnapraceMarcelaMaussawywarł
przedewszystkimwłaśnieDurkheim,starszyodswojegosiostrzeńcaza-
ledwieoczternaścielat.Mausspracowałnadteoriądarujakocałościowe-
gofaktuspołecznego,któregowyjaśnianiemuprzedniozajmowałsięjego
stryj.JednaktoBronisławMalinowskibyłpionierembadańnaddarem
iwywiódłznichpoglądoistotnejroliwzajemnościwspołeczeństwach.
Poomówieniuosiągnięćtychbadaczyprzedstawionyzostaniewkład
Claude’aLévi-Straussa,którybyłkontynuatoremMalinowskiegowtym
sensie,żeprzyjąłzasadęwzajemnościzapodstawęswojejteoriipokrewień-
stwa.PodobniejakAlvinW
.Gouldner,którywyjaśniałmoralnepostępo-
wanieprzeznieuchronnenapięciemiędzyaltruizmemiegoizmem.Nato-
miastPierreBourdieuwyprowadzałswojewnioskitak,byuniknąćalter-
natywyegoizmuialtruizmu,uznajączagłównązasadęinnośćkażdejjed-
nostki,iwypowiadałsięwyłącznieoniejednoznacznościpraktykdawania
darów.ZkoleiMarshallD.Sahlins,któryrozwijałteorieMalinowskiego
iMaussa,stworzyłtypologięwzajemności,atakżeodróżniłprakty-
kiwzajemnościoweoddystrybucyjnych,powstałychwrazzrozwojem
14|Wprowadzenie