Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdziałpiątyzostałnatomiastpoświęconydyskursowiprymato-
logicznemu,którywespółzdoniesieniamisocjobiologówugruntowuje
teorięodystynktywnychzachowaniachkooperacyjnychwśródludzi.Nie
mogłowtymmiejscuzabraknąćbadańFransadeWaala,któryzajmujesię
solidarnymizachowaniamiludzi.Podłożatakichzachowańbadaczupa-
trujeoczywiściewewzajemności.PropozycjedeWaalasątutajprzywo-
łanetakżedlatego,żetenholendersko-amerykańskiprymatologietolog
poszukujebiologicznychuwarunkowańludzkiejmoralności,którewiąże
zkooperacją.Takiepodejściesłużyzawstępdoteoriimoralności-jako-
-kooperacjiautorstwaoliveraS.Curry’ego,opisanejwrozdzialeósmym.
Wrozdzialeszóstymdokonujęprzeglądubadańpsychologicznych,
które-inspirowaneantropologią,socjologią,biologiąiprymatologią-
aspirujądostworzeniaholistycznegoujęciakooperacjizwyraźnymod-
wołaniemdoewolucjimoralności.Przedewszystkimprzedstawiam
badaniapsychologówspołecznych,np.GordonaAllporta,SamuelaL.
Gaertnera,JohnaF.Dovidio,DavidaMessickaiCharlesaMcClintocka,
JohnaDeweya,JonathanaHaidta,MichaelaArgyle’aczyRobertaCialdi-
niego.Tooniwywarliznaczącywpływnarozwójteoretycznychpodstaw
dowyjaśnienialudzkiegowspółdziałania.Zaniemniejważne,oilenie
ważniejsze,uważamtezypsychologarozwojowegoMichaelaTomasella,
któryzasadniczowyjaśniakooperacjęijejrolęwbudowaniuwspól-
notspołecznych,odwołującsiędodorobkupsychologówewolucyjnych
(np.RobertaKurzbana,JohnaTooby’ego,LedyCosmides).Wreszcieprzy-
wołujęMichaelaGazzanigęzjegoautorskąpropozycjąmózguspołeczne-
go,rozwijanąwobrębieneuropsychologii.Dopełnieniemcałościrozwa-
żańsądoniesieniazpsychologiieksperymentalnej,którąreprezentujetutaj
głównieJoshuaGreene,orazpsychologiimiędzykulturowej(udokumen-
towanejtakżebadaniamiHarry’egoTriandisaiGeertaHofstedegooraz
antropologaRichardaA.Shwedera,októrychmowawrozdzialedru-
gim).Należypamiętać,żeprzypisanieposzczególnychbadaczydoda-
negoobszarubadańpsychologicznychwcaleniejestłatwe.Wielokrotnie
prowadząonibowiembadanianaskrzyżowaniukilkuróżnychpo-
dejść.DobrymtegoprzykłademjestJonathanHaidt,którywzasadzie
niemieścisięwżadnymzwymienionychobszarówikreujedziedzinę
Wprowadzenie|17
