Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Częśćpierwsza.Człowiekjakoosoba
podstawęprakseologiiiwszelkichdziałańzmierzającychdo
przekształcaniaświata;
•personalizmantropologiczny,wktórymobszarbadańjestza-
wężonydoantropologii;
•humanizmpersonalistyczny,wktórymzapodstawęanaliz
przyjmujesięaksjologiępersonalistyczną,uznającąosobęza
najwyższąwartośćipodmiotwszystkichwartości(obronagod-
nościosobyludzkiejiniezbywalnychjejpraw);
•antropologiępersonalistyczną,stanowiącączęśćokreślone-
gosystemu,wktórymczłowiekrozpatrywanyjestjakoosoba.
Uogólniając,terminnpersonalizm”wścisłymznaczeniuodnosi
siędosystemufilozoficznego.Stosowanyjesttakżejakonaczelna
kategoriaporządkującadanądziedzinęnauki,pełniącrolęmetody
ipodejścieinterpretacyjne-mówisięwtedyopersonalizmie(ujęcie
personalistyczne)wsocjologii,psychologii,pedagogice,ekonomii,
naukachozarządzaniu,prawie,teologiiitp.Wtymdrugimprzypad-
kupersonalizmmacharakterpraktyczny(prakseologiczny).
2.Antropogeneza–kwestiazaistnieniaczłowieka
Próbęzrozumieniafenomenuczłowiekanależyrozpocząćodpozna-
niajegogenezy,początkówidziejów.Bydostrzecpełnięczłowieka
jakoosoby,trzebazastosowaćkołohermeneutyczneiprzyjrzećsię,
wjakisposóbpojmowałczłowieksiebie,atakżeswojeprzeznacze-
nienaprzestrzenidziejów.Ujęcieahistorycznejestjednostronne
iniekompletne.Wskazująnatodefinicjetworzonezróżnychper-
spektywbadawczych:
•człowiekbiologiczny(animal),
•człowiekspołeczny(homosocialis),
•człowiekpolityczny(homopoliticus),
•człowiekekonomiczny(homooeconomicus),
•człowiektwórcacywilizacjiikultury(homofaberetartifex),
•człowiekreligijny(homoreligiosus),
30
