Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
rozwiązanych
worów,
kręcili
głowami,
krzyczeli
i
gestykulowali.Właścicieltowarupatrzyłzniejakim
zdumieniemnakupców.Ci,zamiasttargowaćcenęz
gospodarzem,kłócilisięzawzięciemiędzysobą.Ich
sprzeczkastawałasięcorazgwałtowniejsza.
Jedenznichpodniósłręcedogóryikrzyknął:
–
Tygrandustyjesteś!Cotymówisz?Iletychceszdać
gospodarzowizatąpszenicę?Tożtojestpuchaniepszenica!
Tonajlepszeziarno,jakiezdopuszczeniaJehowynatym
targusięznajduje.
–
Najlepsza?Najlepsza?!CotyopowiadaszJachim?
Czytobieoczyodjęło,tosamaplewanieziarno!Tysobie
zębypołamiesz,jakzniejmąkęzrobisz.Zatomożnadać20
kopiejekzapud!
Podsunąłemczapkęwyżejnaczołoizciekawością
przypatrywałemsiękłótni.Pudpszenicykosztowałniemniej
niż90kopiejek.
–
Ojty!Cotyopowiadasz?Dlapanadziedzica–
handlarzskinąłgłowąwstronęgospodarza–koniecznie
trzebadać35kopiejekzapuditoloco!Samtonaswoim
chytrymgrzbieciezaniesieszdopiekarni.
–
Ile?Tychcesznaszrujnować?Ktocięgeszeftu
uczył?!–Drugizkupcówwrozpaczyzacząłszarpaćbrodę.
Naglektośszturchnąłmniewramię.Odwróciłemgłowę.
Obokmniestałlekkopodchmielonywłaścicielwozu,którym
sięopiekowałem.Wrękutrzymałniewielkąpaczkęw
przetłuszczonympapierze.
–
Dobrzepilnowałeśtowaru–powiedziałdomnie
podpitymgłosem.–Widzę,żeinakoniachsięznasz,
nakarmiłeśchabety.Masz,jedznazdrowie.Koszerna,
czosnkowa.Najlepszakiełbasanatargu–dodał,podającmi
zawiniątko.–Tozato,żeokoniezadbałeś.Tumaszrublaza
fatygę.–Gospodarzwręczyłmimonetę.
7
