Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1.Wprowadzenienieliniowesystemydynamiczne
którabezpośrednionawiązujedoskładnika(1.5).
Powracającdoreprezentacji(1.3)zapiszemyexplicitejeszczetrzecielement
rozwinięcia,tj.y[3][x(t)].Wtymprzypadkumamy
y[3][x(t)]=/
o/
o/
o
A3(τ1jτ2jτ3)x(tτ1)x(tτ2)x(tτ3)123j
(1.6)
ainterpretacjawyrażeniaA3(τ1jτ2jτ3)jestanalogicznadoA2(τ1jτ2).
Zasadakonstrukcjikomponentówy[1],y[2]orazy[3]przenosisiętakżena
składnikiwyższegorzęduwopisie(1.3),codomykasformułowanierozwinięcia
Volterrydlaprzypadkusystemówzczasemciągłym,por.[12,23,69,83,145].
Zachodzijednakpytanieowarunkizbieżnościszeregu(1.3),wtympytanie
omożliwyzakresstosowalnościomawianegoopisu.Pewnetrudnościztym
związanezilustrujemynastępującymprzykładem(zob.też[12,23]):
Przykład1.1([105])Rozważymysystemnieliniowybędącyszeregowympo-
łączeniemdwóchelementów,zktórychpierwszyjestliniowymobiektemdyna-
micznymopisanymzwiązkiemsplotowym
u(t)=/
o
A(τ)x(tτ)j
adruginieliniowymobiektemstatycznymzcharakterystyką(rys.1.1)
y(t)=
1+u2(t)
u(t)
.
(1.7)
(1.8)
KonstrukcjetegotypuzwanesystemamiWienerabędądokładniejoma-
−0.5
0.5
−1
1
0
−4
y(t)
−3
−2
−1
0
1
2
3
v(t)
4
Rysunek1.1:Nieliniowacharaktrystyka(1.8)
wianewdalszejczęścirozdziału.Terazskupimysięnarozpatrzeniuzależności
(1.7)–(1.8)zpunktuwidzeniajejreprezentacjivolterrowskiej.
8