Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Głównymgościemuroczystości3lipca1735roku
byłkardynałFilipvonSinzendorfzBreslau,który
doGrüssauprzybyłnaczelelicznegoorszaku,wystar-
czyłowspomnieć,żewszystkiekaroceciągnęłytrzy-
dzieścidwakonie!Poprzyjeździeiodpoczynkuudzie-
liłsakramentubierzmowaniasiedmiutysiącomosób.
Zewzględunato,iżporuszałsięnawózkuinwalidz-
kim,namaściłtylkomensęołtarzagłównego,pozostałe
ołtarzewjegoimieniukonsekrowałopat.
–Razemzmszązajęłotoczteryipółgodziny–wy-
liczyłLubomski.–Potembyłauczta,wznoszenieto-
astówizabawaprzymuzyceprzerywanasalwami
zmoździerzyumieszczonychnagórzeświętejAnny.
Awieczoremuczniowieszkołyklasztornejwystawi-
lisztukęteatralnąprzedstawiającąhistorięzałożenia
opactwaprzezksięciaBolkaIŚwidnickiegonazy-
wanegoteżSurowym.Rzeszapielgrzymówliczyła
dwadzieściatysięcyosób!Dlaichbezpieczeństwa
zeSchweidnitz5ściągniętowojsko,któreochraniało
nowykościół.
–Bardzodużykościół–zauważyłDewart.–Żeby
niepowiedzieć:ogromny!
–Niemożnasięzpanemniezgodzić–wtrąciłopat.
–Aczyjestpanuinaszymgościomwiadome,żeko-
ściółklasztornywobecnejformieniepowstałby,gdyby
niereformacjainastępującaponiejkontrreformacja?
Ugodapodpisanaw1707rokunakazywałacesarzowi
JózefowiIzwrotprotestantomstudwudziestujedenko-
ściołów.Dwalatapóźniejdoszedłjeszczedotegoreces,
zgodniezktórymmoglionipostawićdodatkowosześć
5Świdnica.
25