Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Rozdział1
Arslonga
Gdybyszukaćwdwudziestowiecznejkulturzenajgłębiej
wyrażonejwiarywniezniszczalnośćsztuki,byłaby
tofraza:„rękopisyniepłoną”
.
Słynnepocieszycielskie
słowapadająwuznanymza„największąpowieść
XXwieku”arcydzieleMichaiłaBułhakowa
Mistrz
iMałgorzata.
Zostałonapisaneprzezautorażyjącego
wstanieciągłegozagrożenia,wmrocznychlatach
stalinowskichrepresji.Azarazemwczasach,gdy
„zdegenerowane”książkipłonęłynastosachrozniecanych
przezurzeczonychnazistowskąideologiąstudentów.
PocieszycielemzaśjestWoland–Szatan.
„Wszechmocny!”–jakwwołauniesieniuMałgorzata1.
Rękopisyniepłonązatemdziękinadprzyrodzonej,
szatańskiejmocy,która„wieczniezłapragnąc,wiecznie
czynidobro”2.Niepłonąwbrewwszelkim
przeciwnościom.SamMistrzbowiemprzechodzidrogę
przezmękętworzenia,miażdżącejkrytyki,pogardy,
psychicznegoifizycznegowyniszczenia.Powieść
oPoncjuszuPiłaciezostajecudownieocalona,leczMistrz,
uwolnionyodsprawtegoświata,spokójznajdujedopiero
wswoimwieczystymdomu.Wiadomo,żedziejepowieści
