Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
sąekstrawertyczni,wylewni,rozmowniigadatliwi.
Osobabardzowrażliwaniekonieczniemusiuważaćsię
zapępekświata,iodwrotnie–osobaegocentryczna
wcaleniemusibyćbardzowrażliwa.
Wreszciewrażliwośćniejestsentymentalizmem
będącympretensjonalną,udawaną,symulowaną
isztucznąformąpokazywaniauczuć,któramasprawić,
żedrugaosobauwierzywewzruszenielubporuszenie
okazywanewspecyficznysposób.Taksamockliwośćnie
manicwspólnegozwrażliwością.
Czymjestwrażliwość?
Słowo„wrażliwy”[wjęzykufrancuskim–przyp.tłum.]
pojawiłosięwXIIIwiekudlaodróżnieniaduszyzmysłowej
odrozumnej.Wyrażałoonoraczejdopełnienieniż
przeciwieństwo,wzwiązkuzczym„wrażliwy”jeszcze
przezdługiczasbyłrównoznacznyze„zmysłowy”.
Tosłowoposiadawciążtakiesamoznaczeniewjęzyku
angielskim.OdXVIIwieku„wrażliwy”oznaczał„osobę,
któraposiadajakieśsubiektywneodczucia”,potemtę,
„którałatwosięwzrusza”,byodXVIIIwiekuwyrażać
„kogoś,ktoposiadaludzkieuczucia”.
WspółcześniesłownikLarousse’adefiniujewrażliwość
jakozdolnośćorazprzejawtejcechy:„zdolność
doreagowaniawmniejszymlubwwiększymstopniu
najakieśwydarzenielubsytuację”,predyspozycje
dowzruszaniasię,współczucia,okazywaniawspółczucia
wobecinnych,poczucieczłowieczeństwa,naprzykład:
bardzowrażliwedziecko,bardzowzruszającaksiążka.
[WrzeczywistościsłownikLarousse’adefiniuje
wrażliwośćjako:„Zdolnośćorganizmudoreagowania
nabodźcezewnętrznelubwewnętrzne”–przyp.tłum.]
Zkoleiwysokąwrażliwośćdefiniujesięjako„skrajnąlub
nadmiernąwrażliwość”.Pozostajeustalić,cooznacza
„skrajny”lub„nadmierny”,będąceokreśleniami,
cechamizależnymiodindywidualnychlubspołeczno-
