Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ipatrzy,czymaonosens.Czypasuje?Czyoddajeto,
cochciał?Następniepiszekolejnesłowoiproces
myśleniazajmujeniedwarazywięcejczasu,lecz
owielewięcej,gdyżniedość,żenależyodpowiedzieć
napytaniaosenssłowa,tojeszczewystępujeono
wzwiązkuzdrugimitrzebaponownieocenićsens
idopasowaniekażdegoznich.Apotemkolejnesłowo.
Ikolejne.powstajezdanie,którepoddajesięocenie,
apóźniejakapitzrównąstarannościąoceniany.
Zwróćmyuwagę,żenawetMistrzowipisanieprzychodzi
ztrudeminależydotejtrudnościprzywyknąć,
stopniowojąpokonuc.
Niektórzyczytelnicymogązauważyć,żebyćmożejedni
ludziejakwspomnianyMistrzmająwiększydar
pisanianiżinni.Niktjednaknierodzisię
zumiejętnościąpisania.Każdyznaswielokrotnie
mierzyłsięzwłasnymiograniczeniami.Ichoćjednym
pisanieprzychodziłatwiej,ainnymtrudniej,wszyscy
musimysiętegouczyć.Tatrudnanaukajestrównież
drogąautorówtychsłów.Obajszliśmyniądługoinadal
zmozołemmaszerujemy.Mamynadzieję,żenasze
opracowaniepomożeowąnaukęprzyśpieszyćtym,
którzyczytajątesłowa.
Pisanietekstównaukowychzpsychologiirządzisię
kilkomaspecyficznymidlategonurturegułami.Kilka
znichprezentujemydalejisąonezgrupowanewokół
dwóchzagadnień:(1)ogólnychradoraz(2)
szczegółowychwskazówekodpowiednichdla
określonychfragmentówtekstuempirycznego.
Niezależnieodtego,októrymztychdwóchnurtów
piszemy,częstowykorzystujemymetafory,obrazy
iprzykłady.Mająonepomócwdobrymzrozumieniu
danejrady,wychodzącejpozaogólnestwierdzenie,że…
wartopisaćdobrze.Jednocześniemamyświadomość
ograniczeniategozabiegu:niekażdametaforadzie
czytelnawtakimsamymstopniudlawszystkich.
Kilkaważnychzagadnieńnieznalazłosięwtym