Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
S.Mędak,Jaksięnienudzićnaemeryturze?Poradnikemerytairencisty,Kraków2010
ISBN:978-83-7587-726-7,©byOficynaWydawnicza„Impuls”2010
telefonicznejskonstatowałzgorycząwgłosie:„Widzę,żeniebrakujecipo-
mysłównastarość,takjakwcześniejniebrakowałociichnażycie!”.
Nadeszłajednaknieuchronnachwila,kiedyprofesorzacząłsięnudzić.
Półrocznakuracjauświadomiłamu,żezdroweterazciałoniemażadnych
wyzwań.Żadnegozadania,żadnejrywalizacji.Pulsmiałstabilny,ciśnienie
krwiorazpoziomcukrówibiałekjakurozkwitającegochłopca,ajegordzeń
nadnerczy,któryprzeztylelatwytwarzaładrenalinęwreakcjinastres,wzdro-
wymcielepozostałwuśpieniu.Zmęczony,wypalonyniedawnoemerytnie
mógłdłużejznieśćsłodkiejbezczynności.
Wrozmowiezrównieuczonąosobąpowiedziałtak:„Przezpółroku
byłoniezwyklesympatycznie.Wreszciektośsięmnązajmował.Lubiłemto
profesjonalnedotykanie,masaże,towykalkulowanebicieiuciskaniemnie
pomięśniach.Kiedylekarzeipielęgniarkiprzywrócilimojeciałododawnej
świetności,kiedynieodczuwałemjużżadnegobóluaniwmięśniach,ani
wkrzyżach,uświadomiłemsobie,żeniemogętygodniamipozostawaćwłóż-
kuwtakświetnejformie”.
Brakmotywacji,abywcześniewstawaćzłóżka,narastającatęsknotaza
tymi,którychlubiłiniecierpiał,tęsknotazadawnymżyciemidzwonkami
trzechaparatówtelefonicznych,którebrzęczałyonegdajbezprzerwy,adziś
milczałyjakzaklęte–wszystkotocorazboleśniejdawałoznaćosobie.
Wgłowieprofesorarodziłsiękolejnypomysłnażycie.Pomocinnym.
Wepocekatastrof–odatakówterrorystycznychpoamerykańskietornada
itsunaminaOceanieIndyjskim,trzęsieniezieminaHaiti,któredotknęło
trzymilionyludzi–niemożnapozostaćobojętnymnaludzkienieszczęścia.
Teprzerażającetragediedziałysięjednaknaodległychkontynentach.Wkra-
juprofesoraprasacodziennaprzynosiłamożemniejwstrząsającewieści.
Ajednakbyłytotaksamoporuszająceludzkiedramatyjaktamte,októrych
zbiegiemczasuzapomniano.
Zbawiennamyślpojawiłasiępodwpływembezustanniewłączonego
telewizora.Wreportażuobezdusznościmieszkańcówjednejzwiosek,wktó-
rejopuszczonaprzezzdesperowanąmatkęautystycznadziewczynkaumarła
zgłodu,padłopytaniereporterki,skierowanedojednegozjejsąsiadów:
„Pomógłbypan,gdybypanwiedziałolosietejdziewczynki?”Zdziwiony,
barczystyidobrzeodżywionychłopzająknąłsię,apochwiliodburknąłzde-
cydowanymgłosem:„Acojamogę?!Dlaczegoja,aniektośinny?Tonie
mojasprawa.Tosprawalekarzyiwładzy!”.
Odpowiedźmężczyznyzreportażuzrobiłananudzącymsięprofesorze
ogromnewrażenie.Pomyślał:„Przecieżjestemzdrowyfizycznie,radzęso-
biezestresem,samorealizowałemsięprzezcałeżycie.WmyślteoriiAarona
12
