Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Wstęp
„Mojaemocjonalnastronamatendencję
dowyobrażaniasobieFrancjijakoksiężniczkiwbajcelub
Madonnynafreskach,mającejpodniosłeiwyjątkowe
przeznaczenie.Instynktowniemamprzeczucie,
żeOpatrznośćstworzyłająalbodopełnegosukcesu,albo
przykładowychnieszczęść.Jeślimimotowjejdziałaniach
przejawiasięprzeciętność,uderzamnietojako
absurdalnaanomalia.Pozytywnastronamojegointelektu
upewniamniejednak,żeFrancjaniejestsobą,dopókinie
znajdujesięwpierwszymszeregu”1−pisałgenerał
CharlesdeGaulle.Zastanawiające,żeniespełna
pięćdziesiątlatpojegośmierci,Francjaprzestałaożywiać
światwłasnymimarzeniami.Najwięksijejpiewcy
dostrzegająkryzys.JednimarząoVIRepublice,inni,jak
MichelHouellebecqczyBoualemSansal,wieszcząjej
definitywnykoniec.
DeGaulleniejednokrotniewswoichdiariuszach
podkreślał,żejestwstaniesobiewyobrazićFrancjętylko
wielkąiniezwyciężoną.Francjępierwszychpodbojów
KarolaWielkiegoiromantycznychzrywówNapoleona,
arzeźnocyśw.BartłomiejaiłapankiwVeld’Hivbyłynic
nieznaczącymiwypadkami.Francjatoprzecieżwzór
„pełnegosukcesu”.Zwracauwagę,jak
teprzeświadczeniastająsięinstytucjonalnym
iustrojowymbrzemieniemwksiążceChantalDelsol
LaRépublique.Unequestionfrançaise
(„Republika.
Kwestiafrancuska”).Poczuciewyjątkowości−pisze
intelektualistka−hamujerozwójkrajuiuniemożliwia
reformy,arepublikęczyniniemożliwymdozastąpienia
dogmatem.
Francja,odcinającasięodchrześcijańskiego
testamentu,nieustannie−iparadoksalnie!−głosi
własnąDobrąNowinę.Czytokartezjańskiego
racjonalizmu,czyPrawCzłowiekaiObywatela,czy
specyficznejodmiany
soft-power
bazującejnakulturze.Jej
literaturamaambicjedemaskowaćmechanizmy
