Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
nigdydonichniewróciły.Wreszciezależałomi,
byznaleźćodpowiedźnapytanie,dlaczegozwiązały
sięzfotografiąiczymonadlanichjest.
Zależałomi,byksiążka„Jedyne”stałasię
przestrzeniądlanich.Zwłaszczażeczęśćbohaterek
porazpierwszyopowiadaoswojejpracy.
Czasfotografii
Niejesttajemnicą,żefotografiapozwalawracać
dozapomnianychhistorii.Stądteżczęstowspólnie
zbohaterkamiprzeglądałamzdjęciazicharchiwów,
przechowywanychnierzadkowprywatnychdomach.
Ztychzbiorówwybierałyśmyfotografiezarównojuż
publikowane,jakiniepokazywanenigdywcześniej.
Większośćbohatereknigdyniezdigitalizowała
wpełniswojegodorobku.Kilkaznich,jakMaja
Sokołowska,AgnieszkaSadowskaczyAnna
Pietuszko,bezpowrotniestraciłoczęśćswoich
zbiorów,oczymmówiąwtrakcienaszychrozmów.
Niektóreniemająpełnegodostępudoswoich
archiwówztamtychlat.
Czaswpływaniekorzystnienazdjęcia
przetrzymywanewwarunkachdomowych.Tozawsze
byłjedenznajtrudniejszychwątkówwrozmowie,
gdyokazywałosię,żeniemanegatywówzdjęć,
którychposzukiwałyśmy,lubsązniszczoneiniejest
możliwaichdigitalizacja.Pracanadksiążką„Jedyne”
uświadomiłami,jakważnejest,abypowstała
instytucjawyspecjalizowanawarchiwizacjizdjęć
polskichfotografówifotografek,którychdorobek
ulegazniszczeniuizapomnieniu.
Podczaswielumiesięcypracyodwiedziłamteż
archiwaredakcji(międzyinnymi„Polityki”,
„Sportowca”i„GazetyWyborczej”),przejrzałamsetki
publikacjiwalbumach,książkach,zbiorach
