Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
2.Ważniejszestanowiska
wtradycjikulturyjęzyka
Trzebaodrazuzaznaczyć,żetenprzeglądstanowiskniejestpeł-
nyijestsubiektywny16.Sygnalizujętujedynietepostawyikierunki,
któremoimzdaniemsącharakterystycznedlarozwojuinteresującej
nasdyscypliny.Mogęsobienatopozwolić,ponieważwnastępnejczę-
ścitejksiążkiomawiamszczegółoworozwójwspółczesnejlingwistyki
normatywnej.
Wszelkadziałalnośćkulturalnojęzykowazmierzadotychczas
wdwóchkierunkach.Popierwszechodzioustalenienormyjęzyko-
wejiojejkodyfikację.Podstawąopisunormyjestobserwacjazwyczaju
językowegowtekstachreprezentującychmożliwienajwięcejodmian
współczesnegojęzyka.Normaskodyfikowanaznajdujeswojemiejsce
przedewszystkimwgramatykachisłownikach,upowszechnianazaś
jestgłówniewnauczaniuszkolnymiprzezporadnictwojęzykowe.
Podlegawięcstabilizacji.
Podrugiejęzykoznawcazobowiązanyjestuczestniczyćwtworze-
niuiocenieinnowacjiprzyczyniającychsiędozmianwjęzyku,powi-
nienteż(wyzyskującznajomośćjegodziejówiznającstanwspółczesny)
zmianyteprzewidywaćistaraćsięwmiaręmożliwościsterowaćnimi,
dążącdooptymalizacjisystemu.Możemyzatemmówićomodyfikacyj-
nejdziałalnościwkulturzejęzyka.
16WiększaczęśćtychrozważańzostałaopublikowanawmojejksiążceJęzyko-
znawstwonormatywne,Warszawa1993,wrozdz.Ważniejszestanowiskawobeckulturyjęzyka,
s.7–14.
