Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Słowowstępne
9
częstozdobywałsięnaszybkąripostęrodemzdialogowegokoncertuna
starożytnośćklasycznąiOświecenie.WielkąatencjąProfesordarzyłrów-
nieżpoezjęHoracego.Przywoływałwyłącznieworyginale.Okazjonal-
nieźródłemcytatówbywałtakżeEugeniuszOnieginAleksandraPuszki-
na.TenkrągulubionychautorówProfesorazdradzaJegoklasycystyczne
-wszerokorozumianymsensie-gustaliterackie,dobrzewspółgrające
zJegosympatiamimetodologicznymiwlingwistyce.Bardzosceptycznie
bowiemodnosiłsiędonowychteorii,radykalniezrywającychzuformowa-
tradycjąbadańjęzykowych,wyżejceniącwypróbowanenakonkretnym
materialetechnikibadawcze(np.wypracowanewzakresiejęzykoznawstwa
historyczno-porównawczegoczyteżbadańtekstologicznych).
Redaktorkitomustarałysięułożyćartykuływuporządkowanąwiązan-
tekstów.Materiałzostałpodzielonyzewzględunazawartośćtreściową
koncentrycznie,wukładzienatrzyczęści.Wczęścipierwszejznalazłysię
tekstynaturywspomnieniowej:bardzocennyfragmentnieopublikowa-
nychmemuarówHannyPopowskiej-Taborskiej,wktórymustalastopień
pokrewieństwazLeszkiemMoszyńskimorazokoliczności,wktórychci
wielcypolscyslawiściuświadomilisobieprawdębiograficzną,artykuł
BogdanaWalczakaoMoszyńskimjakouczniuWładysławaKuraszkiewi-
czaorazwielobarwnateksturaokolicznościowychRozważańoróżyEwy
Siatkowskiej,któresymbolicznienzłożyła”naręceorganizatorówsesji
doodczytania.
Centrumtomustanowiczęśćdrugazawierającatekstybezpośrednio
korespondującezgłównymnurtemzainteresowańnaukowychProfeso-
ra(etnogenezaSłowian,słowiańskienazwyplemienne,paleoslawistyka,
cyrylometodianistyka),którąotwieraartykułLeszkaBednarczuka(Pol-
skienazwyplemiennewsystemiederywacjisłowiańskiej),akończytekst
RafałaZarębskiegoBiblianieświeska(1572)aNowyTestamentSzymo-
naBudnego(1574)-zmianywzakresiegeograficznychnazwwłasnych.
Doskonalepamiętamy,zjakąnieskrywanąsatysfakcjąProfesorw1994r.
prezentowałnamreedycjęBibliiSzymonaBudnegozwłasnymikomen-
tarzami,wydanąwseriiII.BibliaSlavicawPaderbornie.Wostatnim
okresieżyciawłaśnieanaliziejęzykowejprzekładuBudnegopoświęciłon
wieleswoichprac.
Częśćtrzecią,najobszerniejsząizarazemostatnią,wypełniająteksty
ukazującewielkiebogactwozróżnicowaniakulturowo-językowegoSło-
wiańszczyzny,będąceswoistymiparergawstosunkudogłównegonurtu