Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
ŻeduchmójprzedTobąklęknie
Iwtedy-sercemipęknie,
Chrystusi
(W1,232)17
TochybapierwszywierszTuwima,któryzapamiętałam(po
wierszachdziecięcych,czytanychmigłośno,itychzpodręczni-
kówdonaukijęzykapolskiego).Zapamiętałamgo,gdyżniepo-
mierniemniezadziwił.KtośmówiłwtymwierszudoChrystusa
tak,jakmówilidoniegoJegouczniowie(iuczennice)-bezpo-
średnio,leczpiękniej.Symetriawierszajestsymetriąsmutku
(rozsmucenia),oddalenia(jakiejśzasadniczejniemożliwości
zapowiadanegopowrotu),żałoby(użalićsiężałobą”stawało
sięwodbiorzeiparonomazyjne,ietymologiczne),wreszcie
-śmierci.Jeszczewtedyniewiedziałam,żeTuwimprze-powia-
datuwłasnąśmierć.Wierszjestprzewidywalnyinie,paralelny
stroficznie-leczbezmonotonii,zdramatycznymcrescendem
(któregonietonujerefrenicznacodaztrzykropkiem).Wiersz
mówiłamsobiepółgłosem,nuciłam,nieuczącsięgonigdyin-
tencjonalnienapamięć-tojedenztychrzadkichwierszy,które
wpadajądosercaisamoistniezapadająwpamięć.Takzaczął
siędlamnieinnyTuwim,poetakondycjiludzkiej(nieumiałam
tegotaknazwać).Chrystus,którysłuchałwmoimwyobrażeniu
poetyżalącegosięutakąwielkążałobą”,byłdlamnieprawdziw-
szyniżSynBożyzlekcjireligii,niżtriumfującySalvatorMundi.
17WutworzeDzień(W1,454)zCzwartegotomuwierszy(1923):uSzumitęsknota
rozpłakana:/O,Boże,Boże,/DlaczegopodTwoimkrzyżem/Nieleżałem
kamieniemodrana”.Figurarozpięciasamegosiebienakrzyżujakofigura
losu(niechciana!)pojawiasiętakżewinnychwierszachtomu(Krzyczę,
W1,441;Meble,W1,457).
ChopiniChrystus
24