Treść książki

Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
22
JacekBrzozowski
BronisławGubrynowiczwlwowskichDziełachz1909r.(t.X)
orazJulianKrzyżanowskiwtrzechkolejnychwydaniachDzieł(Wroc-
ław1949,t.X;1952i1959,t.XI)podawaliteksturywkapośródno-
tatekzRaptularza1843-1849,drukując:nharfiarny”.JuliuszKleiner
(notabeneuznawszyurywekzaosobnyutwórliryczny)poprawiał
przymiotniknanharfiany”,zaznaczającwprzypisie,żewautografie
jestnharfiarny”2.JanKuźniarwDziełachwszystkich(Wrocław1960,
t.XII,cz.1)zachowałbrzmienieautografu.MarekTroszyńskidawał
lekcjęnharfianny”,znastępującymkomentarzem:n[ł]częsteuSło-
wackiegopodwojeniespółgłoski,harfiannynapisanenapierwszej
wersjiharfiany,potemnaydopisanedrugieniponowniey.Lekcja
harfiarnybyłabyewenementemleksykalnym(braktakiejformy
wSłownikuLindego,wSłownikujęzykaAdamaMickiewicza)”3.Nie
przekonujemnietalekcjaijejuzasadnienie.Zapiswautografiepo-
zwala(zdużymprawdopodobieństwem)przypuszczać,żeSłowacki
najpierwnapisałnharfiary”,następnienany”postawiłnn”idodałkoń-
coweny”.Owszem,formynharfiarny”nieznająsłowniki,zzasady
jednaknieodnotowująoneneologizmów.Konieckońców,byłbym
skłonnytwierdzić,żemamytutajdoczynieniazkontaminacjąsłów
nharfiany”inofiarny”,znakomiciewspółbrzmiącązpełnymdrama-
turgiiostatnimpożegnaniempoetygenezyjskiego.
2.PoczątekwierszaTakmi,Boże,dopomóż
Wpierwodrukuinicjalnelinijkiutworumiałybrzmienie(ww.1-3):4
Ideawiarynowarozwinięta,
Wbłyśnieniujednymzmartwychwstaławemnie
Cała,gotowadoczynuiświęta.
2J.Kleiner,NieznanyutwórlirycznySłowackiego,nŻycieLiterackie”1954,nr26,s.5.
3J.Słowacki,Raptularz1843-1849,pierwszecałkowitewydaniewrazzpodobizną
rękopisu,opracowanieedytorskie,wstęp,indeksyM.Troszyński,Warszawa1996,
s.326.
4nDziennikNarodowy”z30lipca1842,nr70,s.281.