Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
I.
Podchorążyniezdradził
Wstawaj!Natychmiastwstawaj!
BysiekStawskitarmosiłśpiącego,ściągałzniegokocipokrzykiwał
corazdonośniej:
—Zdradził!Zdradziłnaspodchorąży!
TesłowadotarływreszciedoświadomościDzidkaCenta
ipodziałałylepiejodkubłazimnejwody,bochłopieczerwałsię
natychmiastzposłaniaitrączaspaneoczy,zawołał:
—Gdziesiępali?ZnowuobórkaSępińskiego?
—Niepalisię,ciamajdo.Obudźsięwreszcie!Podchorąży
Czuprynaniedotrzymałsłowa!Znikł,przepadłrazemzkoniem
icałymułańskimrynsztunkiem!
—Niemożliwe?!—NatwarzyDzidkaodbiłosiębezmierne
zdumienie.
—Toprzetrzyjoczka,ofermo!Idź,zobacznawłasneoczy:wstajni
pustki,apaniCzuprynowałzyocierafartuchemipochlipujezasynem.
Mnieprzegoniłazmieszkania.
—Aleprzecieżpodchorążyumówiłsięznami,żeranopojeździmy
naWichrze.Żepomusztrujenaskarabinkiem.
—Obiecankicacanki,agłupiemuradość.Mieliśmyteżścinać
szabląsłomianechochoły,oglądaćwoltyżerkęigryźćwojskowe
suchary!Aterazpocałujpsawogon!Zdradził!Zdradziłtentwój
podchorąży!—wyrecytowałBysiekjednymtchem.
—Dlaczegozarazmój?Takisammój,jakitwój.
—Aktosiępierwszypchałnasiodło,ktopodstawiałgębędo
całowania?NawetMilka,choćdziewczyna,niemazałasięprzy
powitaniu.
