Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
pejoratywnego”[6].
Dlaprzykładu:SwetoniuszoskarżaKaligulęoszereg
mordów,alezarzuca,że„[...]stryjaKlaudiusza
pozostawiłprzyżyciutylkonapośmiewisko”[7]jako
człowiekaniepełnosprawnego.Tymczasemprawdajest
taka,żewszyscysięzniegonaśmiewaliitowłaśnie
Kaligulapierwszydostrzegł,żeczłowieków,
powszechniepogardzany,lepiejnadawałsię
dosprawowaniaurzędówaniżeliwielunieudolnych
przedstawicieliznanychrodów–czylipierwszywziął
gonaserio.Prócztychwyrafinowanychmetodstosuje
sięrównieżtechnikiuderzeniowe.Zamiastprzemilczać
motywydziałania,zmyślasięjezpremedytacją.
Jaktoczęstobywa,zatworzeniemtegorodzaju
opowieścikryjąsięmotywacjecałkiemprozaiczne.
Zasadniczybowiemklucz„przekłamań”,jakichKaligula
padłofiarą,tkwiwfakcie,żehistorycy(wtymteż
KasjuszDion,którytworzyłdwieścielat
poopisywanychwydarzeniach)samiczerpali
wiadomościzkronikzredagowanychwjakiśczas
pośmiercicesarza,itobezwiększegorozeznania,
albowiemzapiskitebyły–jaktoprzyznajesamTacyt
–całkowiciewypaczoneprzezprzeróżne
namiętności[8].
WedługwspółczesnegobiografażycieKaligulijest
tohistoria„pisananagorąco”.Irzeczywiścieniektórzy
oczernialijegopamięćwceluprzypodobaniasię
Klaudiuszowi,jegostryjowiinastępcy.
Deprecjonowanierządówpoprzednikaipotępianiejego
tyraniipoto,byschlebiaćnowemuwładcy,stałosię
wRzymiezaczasówcesarstwaprawiepowszechnie
stosowanąregułą.Inicwtejdziedzinieniebyło
