Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
Meksyk
Tajlandia
41,9
47,6
30,2
–17,4
–11,7
74,4
62,6
–11,8
(1)Przedsiębiorstwaniefinansowe.
Źródła:INSEE(2006),CommissionEuropéenne(2007),IMF(2007),HsiehiQian(2006),
Jetin(2008).
PrzypadekFrancjiniejestodosobniony,copokazujetabela
1.ZgodniezdanymiKrajowegoInstytutuStatystykiiStudiów
Ekonomicznych(INSEE),któryjestgłównymurzędemstatystycznym
Francji,w2006r.udziałpłacwwartościdodanejprzedsiębiorstw
wynosił65,8%,aw1982r.–74,2%,cooznaczaspadeko8,4%.
ZgodniezdanymiKomisjiEuropejskiej,udziałpłacwcałejgospodarce
francuskiejspadłz66,5%w1982r.do57,2%w2006r.,awięco9,3%.
PodobniewcałejUniiEuropejskiej–spadłono8,6%.Natomiast
wprzypadkuG7(siedmiunajwyżejrozwiniętychpaństwświata)spadek
wydajesięmniejszy,przyczymróżnicajestzasadniczospowodowana
przezStanyZjednoczone.Wreszcie,tęsamątendencjęzniżkową
obserwujesięwkrajachrozwijającychsię–takichjakChiny,Meksyk
czyTajlandia(tablica1).
StanyZjednoczonenieodbiegająodnormy
GłównewyjątkiodtejtendencjitoStanyZjednoczoneiWielka
Brytania,gdzieudziałpłacwokresiedługimutrzymujesięgrossomodo
nastałympoziomie.Możesięwydawać,żejesttosprzeczne
zwyobrażeniemotychdwóchpaństwachjakoprzodownikachpolityki
neoliberalnej.ProgresjaśredniejpłacywWielkiejBrytaniijestwyższa
niżgdzieindziejwEuropieczywsamejFrancji.PrzykładStanów
Zjednoczonychpozwalawyjaśnić,naczympolegatozjawisko.
Wykres1.Udziałpłac–Francja,Europa,G7.
