Kiedy trauma innych staje się własną

Nina Ogińska-Bulik, Zygfryd Juczyński

Uzyskaj dostęp

Zakup książkę

ISBN/ISSN:

978-83-01-21252-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2020

Liczba stron:

224

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Bibliografia:

Ogińska-Bulik, Nina; Juczyński, Zygfryd. Kiedy trauma innych staje się własną. Red. . : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2020, 224 s. ISBN 978-83-01-21252-0

Bibliografia refWorks:

RT Book, Whole

SR Electronic(1)

A1 Ogińska-Bulik, N.

A1 Juczyński, Z.

T1 Kiedy trauma innych staje się własną

PB Wydawnictwo Naukowe PWN

YR 2020

SN 978-83-01-21252-0

Bibliografia BibTex:

@Book{ 223983, author = "Ogińska-Bulik, Nina and Juczyński, Zygfryd", editor = "", title = "Kiedy trauma innych staje się własną", publisher = "Wydawnictwo Naukowe PWN", year = "2020", address = "", isbn = "978-83-01-21252-0" }

Bibliografia endNote:

TY - BOOK

AU - Ogińska-Bulik, Nina

AU - Juczyński, Zygfryd

ED -

TI - Kiedy trauma innych staje się własną

PB - Wydawnictwo Naukowe PWN

CY -

PY - 2020

SN - 978-83-01-21252-0

ER -

Netografia (standard APA):

Ogińska-Bulik, Nina; Juczyński, Zygfryd. Kiedy trauma innych staje się własną [baza danych online] : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2020 [dostęp: 07 05 2024]. Dostęp w Ibuk Libra: https://libra.ibuk.pl/reader/kiedy-trauma-innych-staje-sie-wlasna-nina-oginska-bulik-zygfryd-223983.

trauma, zastępczy wzrost po traumie, zaburzenia po wtórnym stresie traumatycznym, pośrednia ekspozycja na traumę

Profesjonaliści pracujący z ofiarami traumy, w tym terapeuci, pracownicy socjalni, kuratorzy sądowi i personel medyczny wspierają osoby, które doświadczyły przemocy, uległy wypadkowi, straciły bliskich, przeżyły konflikt zbrojny lub katastrofę. Od...

Więcej

ISBN/ISSN:

978-83-01-21252-0

DOI:

Wydawnictwo:

Wydawnictwo Naukowe PWN

Rok wydania:

2020

Liczba stron:

224

XML:ISBN/ISSN:

ONIX MARC21

Wprowadzenie8
Rozdział 1 10
Trauma i jej konsekwencje10
1.1. Wydarzenia życiowe i traumatyczne11
1.1.1. Rozpowszechnienie wydarzeń traumatycznych14
1.1.2. Osobowe i kulturowe uwarunkowania znaczenia doświadczonych wydarzeń16
1.1.3. Kontrowersje związane z pojęciem traumy18
1.2. Potraumatyczne zaburzenie stresowe20
1.2.1. Kryteria i objawy PTSD21
1.2.2. Pomiar PTSD25
1.2.3. Rozpowszechnienie PTSD26
1.3. Potraumatyczny wzrost28
1.3.1. Pojęcie i charakterystyka potraumatycznego wzrostu30
1.3.2. Pomiar i rozpowszechnienie31
Rozdział 2 36
Wtórny stres traumatyczny 36
2.1. Wtórna trauma i jej konsekwencje37
2.2. Pomiar wtórnego stresu traumatycznego45
2.3. Występowanie wtórnego stresu traumatycznego48
2.3.1. Wtórny stres traumatyczny wśród profesjonalistów51
2.3.2. Wtórny stres traumatyczny wśród nieprofesjonalistów56
2.4. Modele wyjaśniające wtórną traumatyzację57
2.4.1. Model transmisji traumy58
2.4.2. Model stresu opartego na empatii64
2.4.3. Konstruktywistyczna teoria samorozwoju66
2.4.4. Ekologiczne wyjaśnienie wtórnej traumy68
2.5. Czynniki warunkujące występowanie wtórnej traumy71
2.5.1. Czynniki środowiskowe72
2.5.2. Czynniki podmiotowe77
Rozdział 3 90
Zastępczy wzrost po traumie 90
3.1. Potraumatyczny wzrost a zastępczy wzrost po traumie91
3.2. Pomiar i występowanie zastępczego wzrostu po traumie95
3.3. Modele wyjaśniające zastępczy wzrost po traumie99
3.3.1. Funkcjonalno-opisowy model wzrostu po traumie99
3.3.2. Inne modele wyjaśniające zastępczy wzrost po traumie102
3.4. Czynniki warunkujące występowanie zastępczego wzrostu po traumie105
3.4.1. Czynnikowe środowiskowe105
3.4.2. Czynniki podmiotowe107
3.5. Związki między wtórnym stresem traumatycznym a zastępczym wzrostem po traumie113
Interwencje – redukowanie wtórnego stresu traumatycznego i wzmacnianie zastępczego wzrostu po traumie 116
Rozdział 4 116
4.1. Oddziałania kierowane na organizację117
4.2. Oddziaływania kierowane na jednostkę118
4.3. Terapia wtórnego stresu traumatycznego119
4.4. Programy interwencyjne122
Badania własne 126
4.5. Wspieranie wtórnego wzrostu po traumie122 Rozdział 5 126
5.1. Cel i model badań127
5.2. Charakterystyka badanych osób127
5.3. Narzędzia badawcze130
5.3.1. Inwentarz Wtórnego Stresu Traumatycznego – IWST130
5.3.2. Inwentarz Wtórnego Wzrostu Potraumatycznego – IWWP132
5.3.3. Pozostałe narzędzia badawcze133
5.4. Wtórny stres i wzrost – objawy i korelaty135
5.4.1. Negatywne i pozytywne konsekwencje wtórnej ekspozycji na traumę135
5.4.2. Zmienne socjodemograficzne i związane z pracą a konsekwencje wtórnej ekspozycji na traumę142
5.4.3. Zasoby osobiste a konsekwencje wtórnej ekspozycji na traumę151
5.4.4. Przetwarzanie poznawcze a konsekwencje wtórnej ekspozycji na traumę156
5.5. Predyktory wtórnego stresu i wzrostu169
5.6. Zależności między wtórnym stresem a wzrostem175
5.7. Dyskusja wyników178
Bibliografia196
Spis tabel216
Spis rycin218
Indeks nazwisk219
Notka autorska223

Wydarzeniażycioweitraumatyczne

Nazdarzeniatraumatycznenarażenisątakżemłodziludzie,wtymstu-

denci.ZbadańMaiLis-Turlejskiej(2009)przeprowadzonychwśródstuden-

tówuczelniwarszawskichwynika,że75,6%znichdoświadczyłoconajmniej

jednegowydarzeniatraumatycznego,a16,5%relacjonowałoczterylubwięcej

takichwydarzeń.Wśródkobietbyłytoutratakogośbliskiego,doznawanieprze-

mocyﬁzycznejwdzieciństwie,zagrażającyżyciuwypadekiobserwacjanapadu

lubzabójstwa.Zkoleiumężczyznwskazywanonadoświadczenienapadulub

rozboju,zagrażającyżyciuwypadek,doznanieprzemocyﬁzycznejiobserwo-

wanienapadualbozabójstwa.

1.1.2.Osoboweikulturoweuwarunkowaniaznaczenia

doświadczonychwydarzeń

To,jakiewydarzeniażyciowepozostająwnaszejpamięciautobiograﬁcznej

ijakiematoznaczeniedlaaktualnegofunkcjonowaniajednostki,zależyod

wieluróżnychczynników.Naogółdobrzezachowanewpamięcipozostają

tewydarzenia,któreangażowałyjednostkęsilnieemocjonalnie.Dotycząone

konkretnychwspomnieńzżyciajednostki,któremiałymiejscewokreślonym

kontekścieczasowo-przestrzennymibyłypowiązaneztowarzyszącymiim

odczuciami.

Wynikibadańwskazują,żeludziemajątendencjędoprzypisywaniacen-

tralnościokreślonymwydarzeniomżyciowymwzależnościodtego,czysąone

emocjonalniepozytywneczynegatywne.Zazwyczajprzypominamysobiewię-

cejwydarzeńpozytywnychniżnegatywnych.Możetowynikaćztego,żetych

pozytywnych(ineutralnych)jestpoprostuwięcej,alerównieżdlatego,żeemocje

związaneznegatywnymiwydarzeniamiszybciejsłabnąiznikają.Wmiaręupływu

czasu,jakimijaodwydarzenia,wzrastaznaczeniepozytywnychdoświadczeń,

zmniejszasięzaśroladoświadczeńnegatywnych(Walkeriin.,2003).

Wysokipoziomcentralnościwydarzeńnegatywnychjestzwiązanyzogólnie

gorszymfunkcjonowaniempsychospołecznym,coczęstowiążesięznasileniem

objawówstresu,lękuczydepresji.Oileosobyzdrowewoląwyobrażaćiprzy-

pominaćsobiewydarzeniapozytywne,touosóbzzaburzeniamiemocjonal-

nymiiobjawamidepresjibardziejzapadająwpamięćwydarzenianegatywne

itraumatyczne.Zaburzeniażyciauczuciowegoiafektu,występującewwiększo-

ścizaburzeńpsychicznych,deformująpamięćautobiograﬁczną.Wspomnienia

towarzyszącezaburzeniomklinicznymprzyjmujączęstoekstremalnenatęże-

nie,stająsięnadmiernieintensywneemocjonalnieiwyraziste,jaknp.wPTSD,

lubzubożone,jaktojestwdepresji(Rybak-Kornelukiin.,2016).

Centralnośćwydarzeńjestrównieżpowiązanazwiekiem.Osobystar-

sze,wporównaniuzmłodszymi,uważająwydarzeniapozytywnezabardziej

Brak wyników

Kiedy trauma innych staje się własną

Treść książki

Znajdź bibliotekę blisko siebie, i uzyskaj dostęp do ebooka w systemie IBUK Libra