Opowieść prowadząca w przeszłość, lata dzieciństwa i młodości narratora, który zwraca się do jednego z niegdysiejszych kolegów, wspominając wspólnych przyjaciół oraz ich rodziców, szkołę, nauczycieli. Wśród tych obyczajowych obrazków jest wspomnienie o nieistniejącym już kinie „Szpak". Sentymentalny powrót do przeszłości dyktuje tęsknota za utraconym porządkiem, który, w mniemaniu narratora, zniknął, zastąpiony chaosem kolejnych lat.