Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
24
K.Czaplewski,R.Wawruch,Klasycznanawigacjamorskazelementamilocji
PrzyjmującwcześniejszezałożenieokulistościZiemiiwyprowadzajączoczu
obserwatorapromienieświetlne('
P
−
A
,
P
'
−
B
)stycznedopowierzchnikuli,
otrzymujesięstożek,któregopodstawąjestkoło.Takpowstałekołomałe,będące
geometrycznymzbiorempunktówstycznościzpowierzchniąZiemi,nazywasię
widnokręgiem(ang.apparenthorizon).
Rys.1.8.Podstawowelinieipłaszczyznyzwiązanezobserwatorem
Jeżeliprzezoczyobserwatorapoprowadzisiępłaszczyznęprostopadłądolinii
pionuobserwatora,totakąpłaszczyznęnazywasięhoryzontemobserwatora
(ang.sensiblehorizon).Takichpozornychpłaszczyznmożebyćnieskończenie
wiele,zależnieodwzniesieniaoczuobserwatora.Jednakżedlajednegoobserwatora
istniejetylkojednapłaszczyznahoryzontu(H).
1.3.Układwspółrzędnychgeograficznych
Spośródwieluznanychukładówwspółrzędnychwnawigacjinajczęściej
stosujesięukładwspółrzędnychgeograficznych.Osnowątegoukładujestrównik
ipołudnikzerowy.Punktprzecięciasięnazywasiępoczątkiemukładuwspół-
rzędnychgeograficznych.Równikdzielikulęziemskąnadwiepółkulepółnocną
ipołudniową,natomiastpołudnikzerowy–napółkulewschodniąizachodnią.
WceluokreśleniapołożeniadowolnegopunktunapowierzchniZiemi,wrównych
