Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
20
AlicjaPalęcka,HelenaSzczodry
nego,atakżebardziejszczegółowyopistegoprocesuZakrzewskiej-Manterys
(1995)okazująsięadekwatnedobiografiinaszychrespondentek.Analizatra-
jektoriibyłajednakdrugorzędnawbadaniach,aczkolwiekelementykoncepcji
RiemannaiSchützegopozwalająnadaćopowieściommatekosóbzniepełno-
sprawnościąteoretyczneramy.Typowatrajektoria„oznaczającabezładneprocesy
społeczneiprocesycierpienia”wnosiwżyciejednostek„poczucieobecnościnie-
ubłaganegolosu;zmuszajedopostrzeganiasiebiejakoistotkontrolowanych
przezobcezewnętrznesiły,naktórewzasadzieniemasięwpływu”(Riemann,
Schütze1992:92–93).Uzyskaniewpewnymmomencieinformacjiozespo-
leDownalubporażeniumózgowymuswegopotomkanależydodoświad-
czeńtraumatycznych,reorganizującychtożsamościosóbpoddanychtakim
doznaniom.Poddanabezładnym,nieoczekiwanymprocesomjednostkastaje
nietylkoprzedzadaniemporadzeniasobiezsytuacją,aleiprzedzadaniem
stworzeniananowowłasnejtożsamościwtrudnychwarunkachdeprywacji.
„Światosobycierpiącejbędziewykazywałtendencjędokurczeniasię,zanika-
nia.Będzieonatraciłaczęśćzdolnościdodziałaniawrozmaitych,kulturowo
różnychświatachspołecznych,którepoprzednioznajdowałysięwjejzasięgu”
(Riemann,Schütze1992:99).TespostrzeżeniaSchützegoiRiemannatrafnie
opisująsytuacje,wjakichznalazłysięnaszerozmówczynie.Mającograniczone
możliwości,zbudowałyoneswojetożsamościprzezzasadzenieichnaspecy-
ficznymwzorzematki.
Wwywiadachpojawiłysięnowe,interesującewątki,przedewszystkim
potwierdzającetezęohipermacierzyństwie.Wymienićwśródnichnależy:
automatyczneprzejęciecałościobowiązkówzwiązanychzdzieckiemprzez
kobietęiniekiedycałkowitewyłączenieojcazopiekinadnim(jakowynik
zarównoniechęcilubniezdolnościojcówdowychowanianiepełnosprawnego
dziecka,jakinadopiekuńczościmatek).Okazałosiętakże,żekobietyznajdu-
jącesięwjakimśstopniuwpodobnejsytuacjiżyciowejniepostrzegająsięjako
odrębnagrupaspołecznazespecyficznymiinteresami.Angażująsięwpraw-
dziewdziałalnośćCentrumRehabilitacjiiTerapiiOsóbzUpośledzeniem
Umysłowym,zktórymzwiązanesąichdzieci,naogółjednakograniczają
kontaktytowarzyskiezpozostałymimatkami.Inicjatywy,którepodejmują
wgrupie,mająnaceludobroirozwójdzieci,niezaśzmniejszenieciężaruich
obowiązków(matkidziękiprzedpołudniowymzajęciomwCentrummogąnp.
iśćdopracy).Szczególneobciążeniazwiązanezmacierzyństwemnadosobą
niepełnosprawnąumysłowopozostająwciążwsferzeprywatnej,akobietyte
naogółnieoczekująnawetspecjalnychrozwiązańzestronypaństwaczywładz
miasta.Wiążesiętozprzekonaniem,żetoprzedewszystkimmatkajestod-
powiedzialnazaswojedziecko.
