Treść książki
Przejdź do opcji czytnikaPrzejdź do nawigacjiPrzejdź do informacjiPrzejdź do stopki
urokbonvivanta,aTamaręfrustrowałożyciewbiedzie.Ale
namądrąradęsiostrytylkosiężachnęła.„Zapytałam:«Dopracy?
Jakiejpracy?».WszystkiewielkieksiężnebyłymodelkamiuChanel
[...],aleonemiałysmukłesylwetki”.Rzeczywiście,wśród
rosyjskiejemigracjitoraczejkobietypracowały,arystokracibez
żenadyprzechodzilinautrzymanieżonikochanek.Analizując
możliwośćzarobkowania,AdaprzypomniałaTamarzeojej
malarskichzdolnościachipoleciładalszestudia.Starszasiostra
podjęłatematiwymyśliłaplannasiebie,któryprzeznastępnelata
skutecznierealizowała.Niezamierzałapowielaćschematubiednego
artystynazimnympoddaszu.Jeślijużmiałamalować,
tozsukcesem.Kizettewspominała,żeTamaramiałacel:„zakażde
dwasprzedaneobrazybędziekupowaćsobiebransoletkę,
ażdodnia,gdycałapokryjesiędiamentami,odnadgarstków
doramion”.
Odrazuzaczęłapracowaćnadwizerunkiem.Bywała
wkawiarniach:wCaféduDôme,LaCoupole,CafédelaRotonde
czyLesDeuxMagots.Obracałasięwartystycznymświatku,
wynajęłamieszkaniewmodnejdzielnicyMontparnasse.Warsztat
doskonaliławAcadémieRansonuznanegofowisty
Maurice’aDenisa,apóźniejtakżeuAndréLothe’awAcadémie
Montparnasse.SpędzałacałedniewLuwrze,studiującdzieła
mistrzówwłoskichiholenderskich.„Moimcelemnigdyniebyło
»kopiowanie«–deklarowała–aletworzeniejasnych,błyszczących
kolorówiwydobycieelegancjizmoichmodeli”.Odczasupierwszej
podróżydoWłochsztukarenesansubyładlaniejniedoścignionym
wzorem.Mówiła,żenazawszepozostanie„oszołomionatym
odkryciem”.Krytycydocenialijejwarsztat–świetlistebarwy,
realizmprzedstawienia,niewidocznąpracępędzla.„Jestem
precyzyjnawewszystkim,taksamowmalarstwie–mówiła.–Moje
obrazysąwykończonedoostatniegopunkcika.Wszystkojest
wykończone”.
ZaprzykłademAndréLothe’agodziłanowatorskikubizm
zbezpiecznymdziewiętnastowiecznymakademizmem.Takjak
onuważała,żeludzkieciałotoprzedmiotjakkażdyinny,imalując
